мардава́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мардава́ннік мардава́ннікі
Р. мардава́нніка мардава́ннікаў
Д. мардава́нніку мардава́ннікам
В. мардава́нніка мардава́ннікаў
Т. мардава́ннікам мардава́ннікамі
М. мардава́нніку мардава́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)