ху́тка-ху́ценька
прыслоўе
ху́тка-ху́ценька | - | - |
Крыніцы:
ху́тка-ху́ценька
прыслоўе
ху́тка-ху́ценька | - | - |
Крыніцы:
ху́ткі
прыметнік, якасны
ху́ткі | ху́ткая | ху́ткае | ху́ткія | |
ху́ткага | ху́ткай ху́ткае |
ху́ткага | ху́ткіх | |
ху́ткаму | ху́ткай | ху́ткаму | ху́ткім | |
ху́ткі ( ху́ткага ( |
ху́ткую | ху́ткае | ху́ткія ( ху́ткіх ( |
|
ху́ткім | ху́ткай ху́ткаю |
ху́ткім | ху́ткімі | |
ху́ткім | ху́ткай | ху́ткім | ху́ткіх |
Крыніцы:
хутчэ́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
хутчэ́йшы | хутчэ́йшая | хутчэ́йшае | хутчэ́йшыя | |
хутчэ́йшага | хутчэ́йшай хутчэ́йшае |
хутчэ́йшага | хутчэ́йшых | |
хутчэ́йшаму | хутчэ́йшай | хутчэ́йшаму | хутчэ́йшым | |
хутчэ́йшы ( хутчэ́йшага ( |
хутчэ́йшую | хутчэ́йшае | хутчэ́йшыя ( хутчэ́йшых ( |
|
хутчэ́йшым | хутчэ́йшай хутчэ́йшаю |
хутчэ́йшым | хутчэ́йшымі | |
хутчэ́йшым | хутчэ́йшай | хутчэ́йшым | хутчэ́йшых |
Крыніцы:
ху́хаць
‘дзьмуць (на што-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
ху́хаю | ху́хаем | |
ху́хаеш | ху́хаеце | |
ху́хае | ху́хаюць | |
Прошлы час | ||
ху́хаў | ху́халі | |
ху́хала | ||
ху́хала | ||
Загадны лад | ||
ху́хай | ху́хайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
ху́хаючы |
Крыніцы:
ху́ценька
прыслоўе, утворана ад прыметніка
ху́ценька | - | - |
Крыніцы:
ху́ценька-ху́ценька
прыслоўе
ху́ценька-ху́ценька | - | - |
Крыніцы:
ху́ценькі
прыметнік, якасны
ху́ценькі | ху́ценькая | ху́ценькае | ху́ценькія | |
ху́ценькага | ху́ценькай ху́ценькае |
ху́ценькага | ху́ценькіх | |
ху́ценькаму | ху́ценькай | ху́ценькаму | ху́ценькім | |
ху́ценькі ( ху́ценькага ( |
ху́ценькую | ху́ценькае | ху́ценькія ( ху́ценькіх ( |
|
ху́ценькім | ху́ценькай ху́ценькаю |
ху́ценькім | ху́ценькімі | |
ху́ценькім | ху́ценькай | ху́ценькім | ху́ценькіх |
Крыніцы:
хці́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
хці́ва | хцівей | - |
Крыніцы:
хці́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
хці́васць | |
хці́васці | |
хці́васці | |
хці́васць | |
хці́васцю | |
хці́васці |
Крыніцы:
хці́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
хці́вец | хці́ўцы | |
хці́ўца | хці́ўцаў | |
хці́ўцу | хці́ўцам | |
хці́ўца | хці́ўцаў | |
хці́ўцам | хці́ўцамі | |
хці́ўцу | хці́ўцах |
Крыніцы: