ху́хаць
‘дзьмуць (на што-небудзь)’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| ху́хаю | ху́хаем | |
| ху́хаеш | ху́хаеце | |
| ху́хае | ху́хаюць | |
| Прошлы час | ||
| ху́хаў | ху́халі | |
| ху́хала | ||
| ху́хала | ||
| Загадны лад | ||
| ху́хай | ху́хайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ху́хаючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)