Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

верба́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	верба́льны	верба́льная	верба́льнае	верба́льныя
Р.	верба́льнага	верба́льнай верба́льнае	верба́льнага	верба́льных
Д.	верба́льнаму	верба́льнай	верба́льнаму	верба́льным
В.	верба́льны (неадуш.) верба́льнага (адуш.)	верба́льную	верба́льнае	верба́льныя (неадуш.) верба́льных (адуш.)
Т.	верба́льным	верба́льнай верба́льнаю	верба́льным	верба́льнымі
М.	верба́льным	верба́льнай	верба́льным	верба́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ве́рбаў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Ве́рбаўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

ве́рбачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Ве́рб’е

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Ве́рбеж

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

вербе́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вербе́навы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	вербе́навы	вербе́навая	вербе́навае	вербе́навыя
Р.	вербе́навага	вербе́навай вербе́навае	вербе́навага	вербе́навых
Д.	вербе́наваму	вербе́навай	вербе́наваму	вербе́навым
В.	вербе́навы (неадуш.) вербе́навага (адуш.)	вербе́навую	вербе́навае	вербе́навыя (неадуш.) вербе́навых (адуш.)
Т.	вербе́навым	вербе́навай вербе́наваю	вербе́навым	вербе́навымі
М.	вербе́навым	вербе́навай	вербе́навым	вербе́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вербе́навыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

ве́рбіна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum