прыпільнава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпільнава́ны |
прыпільнава́ная |
прыпільнава́нае |
прыпільнава́ныя |
| Р. |
прыпільнава́нага |
прыпільнава́най прыпільнава́нае |
прыпільнава́нага |
прыпільнава́ных |
| Д. |
прыпільнава́наму |
прыпільнава́най |
прыпільнава́наму |
прыпільнава́ным |
| В. |
прыпільнава́ны (неадуш.) прыпільнава́нага (адуш.) |
прыпільнава́ную |
прыпільнава́нае |
прыпільнава́ныя (неадуш.) прыпільнава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́най прыпільнава́наю |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́нымі |
| М. |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́най |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпільнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпільнава́ны |
прыпільнава́ная |
прыпільнава́нае |
прыпільнава́ныя |
| Р. |
прыпільнава́нага |
прыпільнава́най прыпільнава́нае |
прыпільнава́нага |
прыпільнава́ных |
| Д. |
прыпільнава́наму |
прыпільнава́най |
прыпільнава́наму |
прыпільнава́ным |
| В. |
прыпільнава́ны (неадуш.) прыпільнава́нага (адуш.) |
прыпільнава́ную |
прыпільнава́нае |
прыпільнава́ныя (неадуш.) прыпільнава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́най прыпільнава́наю |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́нымі |
| М. |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́най |
прыпільнава́ным |
прыпільнава́ных |
Кароткая форма: прыпільнава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпільнава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпільну́ю |
прыпільну́ем |
| 2-я ас. |
прыпільну́еш |
прыпільну́еце |
| 3-я ас. |
прыпільну́е |
прыпільну́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпільнава́ў |
прыпільнава́лі |
| ж. |
прыпільнава́ла |
| н. |
прыпільнава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпільну́й |
прыпільну́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпільнава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпільно́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпільно́ваны |
прыпільно́ваная |
прыпільно́ванае |
прыпільно́ваныя |
| Р. |
прыпільно́ванага |
прыпільно́ванай прыпільно́ванае |
прыпільно́ванага |
прыпільно́ваных |
| Д. |
прыпільно́ванаму |
прыпільно́ванай |
прыпільно́ванаму |
прыпільно́ваным |
| В. |
прыпільно́ваны прыпільно́ванага |
прыпільно́ваную |
прыпільно́ванае |
прыпільно́ваныя прыпільно́ваных |
| Т. |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванай прыпільно́ванаю |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванымі |
| М. |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванай |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
прыпільно́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпільно́ваны |
прыпільно́ваная |
прыпільно́ванае |
прыпільно́ваныя |
| Р. |
прыпільно́ванага |
прыпільно́ванай прыпільно́ванае |
прыпільно́ванага |
прыпільно́ваных |
| Д. |
прыпільно́ванаму |
прыпільно́ванай |
прыпільно́ванаму |
прыпільно́ваным |
| В. |
прыпільно́ваны прыпільно́ванага |
прыпільно́ваную |
прыпільно́ванае |
прыпільно́ваныя прыпільно́ваных |
| Т. |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванай прыпільно́ванаю |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванымі |
| М. |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ванай |
прыпільно́ваным |
прыпільно́ваных |
Кароткая форма: прыпільно́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
прыпільно́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпільно́ўванне |
| Р. |
прыпільно́ўвання |
| Д. |
прыпільно́ўванню |
| В. |
прыпільно́ўванне |
| Т. |
прыпільно́ўваннем |
| М. |
прыпільно́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпільно́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпільно́ўваю |
прыпільно́ўваем |
| 2-я ас. |
прыпільно́ўваеш |
прыпільно́ўваеце |
| 3-я ас. |
прыпільно́ўвае |
прыпільно́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпільно́ўваў |
прыпільно́ўвалі |
| ж. |
прыпільно́ўвала |
| н. |
прыпільно́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпільно́ўвай |
прыпільно́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпільно́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпілю́каны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпілю́каны |
прыпілю́каная |
прыпілю́канае |
прыпілю́каныя |
| Р. |
прыпілю́канага |
прыпілю́канай прыпілю́канае |
прыпілю́канага |
прыпілю́каных |
| Д. |
прыпілю́канаму |
прыпілю́канай |
прыпілю́канаму |
прыпілю́каным |
| В. |
прыпілю́каны (неадуш.) прыпілю́канага (адуш.) |
прыпілю́каную |
прыпілю́канае |
прыпілю́каныя (неадуш.) прыпілю́каных (адуш.) |
| Т. |
прыпілю́каным |
прыпілю́канай прыпілю́канаю |
прыпілю́каным |
прыпілю́канымі |
| М. |
прыпілю́каным |
прыпілю́канай |
прыпілю́каным |
прыпілю́каных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпілю́каць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпілю́каю |
прыпілю́каем |
| 2-я ас. |
прыпілю́каеш |
прыпілю́каеце |
| 3-я ас. |
прыпілю́кае |
прыпілю́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпілю́каў |
прыпілю́калі |
| ж. |
прыпілю́кала |
| н. |
прыпілю́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпілю́кай |
прыпілю́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпілю́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыпілю́кваць
‘прымушаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпілю́кваю |
прыпілю́кваем |
| 2-я ас. |
прыпілю́кваеш |
прыпілю́кваеце |
| 3-я ас. |
прыпілю́квае |
прыпілю́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпілю́кваў |
прыпілю́квалі |
| ж. |
прыпілю́квала |
| н. |
прыпілю́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпілю́квай |
прыпілю́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпілю́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.