прыпілю́кваць
‘прымушаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| прыпілю́кваю | прыпілю́кваем | |
| прыпілю́кваеш | прыпілю́кваеце | |
| прыпілю́квае | прыпілю́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| прыпілю́кваў | прыпілю́квалі | |
| прыпілю́квала | ||
| прыпілю́квала | ||
| Загадны лад | ||
| прыпілю́квай | прыпілю́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| прыпілю́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)