Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеілмнортуцэ’
аоуыэ

хру́сткасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. хру́сткасць
Р. хру́сткасці
Д. хру́сткасці
В. хру́сткасць
Т. хру́сткасцю
М. хру́сткасці

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

хру́сткі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хру́сткі хру́сткая хру́сткае хру́сткія
Р. хру́сткага хру́сткай
хру́сткае		 хру́сткага хру́сткіх
Д. хру́сткаму хру́сткай хру́сткаму хру́сткім
В. хру́сткі (неадуш.)
хру́сткага (адуш.)		 хру́сткую хру́сткае хру́сткія (неадуш.)
хру́сткіх (адуш.)
Т. хру́сткім хру́сткай
хру́сткаю		 хру́сткім хру́сткімі
М. хру́сткім хру́сткай хру́сткім хру́сткіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрусце́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. хрусце́нне
Р. хрусце́ння
Д. хрусце́нню
В. хрусце́нне
Т. хрусце́ннем
М. хрусце́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрусце́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хрушчу́ хрусці́м
2-я ас. хрусці́ш хрусціце́
3-я ас. хрусці́ць хрусця́ць
Прошлы час
м. хрусце́ў хрусце́лі
ж. хрусце́ла
н. хрусце́ла
Загадны лад
2-я ас. хрусці́ хрусці́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хру́сцік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хру́сцік хру́сцікі
Р. хру́сціка хру́сцікаў
Д. хру́сціку хру́сцікам
В. хру́сцік хру́сцікі
Т. хру́сцікам хру́сцікамі
М. хру́сціку хру́сціках

Крыніцы: piskunou2012.

Хрусцялё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Хрусцялё́ва
Р. Хрусцялё́ва
Д. Хрусцялё́ву
В. Хрусцялё́ва
Т. Хрусцялё́вам
М. Хрусцялё́ве

хру́сь

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

хрусь-хру́сь

выклічнік

Крыніцы: tsbm1984.

хру́шч

‘жук’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хру́шч хрушчы́
Р. хрушча́ хрушчо́ў
Д. хрушчу́ хрушча́м
В. хрушча́ хрушчо́ў
Т. хрушчо́м хрушча́мі
М. хрушчы́ хрушча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хру́шч

‘пячэнне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хру́шч хрушчы́
Р. хрушча́ хрушчо́ў
Д. хрушчу́ хрушча́м
В. хру́шч хрушчы́
Т. хрушчо́м хрушча́мі
М. хрушчы́ хрушча́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.