Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

страхо́тны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. страхо́тны страхо́тная страхо́тнае страхо́тныя
Р. страхо́тнага страхо́тнай
страхо́тнае
страхо́тнага страхо́тных
Д. страхо́тнаму страхо́тнай страхо́тнаму страхо́тным
В. страхо́тны (неадуш.)
страхо́тнага (адуш.)
страхо́тную страхо́тнае страхо́тныя (неадуш.)
страхо́тных (адуш.)
Т. страхо́тным страхо́тнай
страхо́тнаю
страхо́тным страхо́тнымі
М. страхо́тным страхо́тнай страхо́тным страхо́тных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

страхо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́ўка страхо́ўкі
Р. страхо́ўкі страхо́вак
Д. страхо́ўцы страхо́ўкам
В. страхо́ўку страхо́ўкі
Т. страхо́ўкай
страхо́ўкаю
страхо́ўкамі
М. страхо́ўцы страхо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

страхо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́ўшчык страхо́ўшчыкі
Р. страхо́ўшчыка страхо́ўшчыкаў
Д. страхо́ўшчыку страхо́ўшчыкам
В. страхо́ўшчыка страхо́ўшчыкаў
Т. страхо́ўшчыкам страхо́ўшчыкамі
М. страхо́ўшчыку страхо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

страхо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́ўшчыца страхо́ўшчыцы
Р. страхо́ўшчыцы страхо́ўшчыц
Д. страхо́ўшчыцы страхо́ўшчыцам
В. страхо́ўшчыцу страхо́ўшчыц
Т. страхо́ўшчыцай
страхо́ўшчыцаю
страхо́ўшчыцамі
М. страхо́ўшчыцы страхо́ўшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

страхо́ціна

‘страшная жывёла’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. страхо́ціна
Р. страхо́ціны
Д. страхо́ціне
В. страхо́ціну
Т. страхо́цінай
страхо́цінаю
М. страхо́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

страхо́ціна

‘страшны чалавек’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. страхо́ціна
Р. страхо́ціны
Д. страхо́ціне
В. страхо́ціну
Т. страхо́цінай
страхо́цінаю
М. страхо́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

страхо́ціна

‘страх’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. страхо́ціна
Р. страхо́ціны
Д. страхо́ціне
В. страхо́ціну
Т. страхо́цінай
страхо́цінаю
М. страхо́ціне

Крыніцы: piskunou2012.

страхо́цце

‘той, хто палохае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́цце страхо́цці
Р. страхо́цця страхо́ццяў
Д. страхо́ццю страхо́ццям
В. страхо́цце страхо́ццяў
Т. страхо́ццем страхо́ццямі
М. страхо́цці страхо́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

страхо́цце

‘тое, што наганяе страх, палохае’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхо́цце страхо́цці
Р. страхо́цця страхо́ццяў
Д. страхо́ццю страхо́ццям
В. страхо́цце страхо́цці
Т. страхо́ццем страхо́ццямі
М. страхо́цці страхо́ццях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

страхузно́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. страхузно́с страхузно́сы
Р. страхузно́су страхузно́саў
Д. страхузно́су страхузно́сам
В. страхузно́с страхузно́сы
Т. страхузно́сам страхузно́самі
М. страхузно́се страхузно́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.