страхо́тны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
страхо́тны |
страхо́тная |
страхо́тнае |
страхо́тныя |
Р. |
страхо́тнага |
страхо́тнай страхо́тнае |
страхо́тнага |
страхо́тных |
Д. |
страхо́тнаму |
страхо́тнай |
страхо́тнаму |
страхо́тным |
В. |
страхо́тны (неадуш.) страхо́тнага (адуш.) |
страхо́тную |
страхо́тнае |
страхо́тныя (неадуш.) страхо́тных (адуш.) |
Т. |
страхо́тным |
страхо́тнай страхо́тнаю |
страхо́тным |
страхо́тнымі |
М. |
страхо́тным |
страхо́тнай |
страхо́тным |
страхо́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
страхо́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхо́ўка |
страхо́ўкі |
Р. |
страхо́ўкі |
страхо́вак |
Д. |
страхо́ўцы |
страхо́ўкам |
В. |
страхо́ўку |
страхо́ўкі |
Т. |
страхо́ўкай страхо́ўкаю |
страхо́ўкамі |
М. |
страхо́ўцы |
страхо́ўках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
страхо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхо́ўшчык |
страхо́ўшчыкі |
Р. |
страхо́ўшчыка |
страхо́ўшчыкаў |
Д. |
страхо́ўшчыку |
страхо́ўшчыкам |
В. |
страхо́ўшчыка |
страхо́ўшчыкаў |
Т. |
страхо́ўшчыкам |
страхо́ўшчыкамі |
М. |
страхо́ўшчыку |
страхо́ўшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
страхо́ўшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхо́ўшчыца |
страхо́ўшчыцы |
Р. |
страхо́ўшчыцы |
страхо́ўшчыц |
Д. |
страхо́ўшчыцы |
страхо́ўшчыцам |
В. |
страхо́ўшчыцу |
страхо́ўшчыц |
Т. |
страхо́ўшчыцай страхо́ўшчыцаю |
страхо́ўшчыцамі |
М. |
страхо́ўшчыцы |
страхо́ўшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
страхо́ціна
‘страшная жывёла’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
страхо́ціна |
Р. |
страхо́ціны |
Д. |
страхо́ціне |
В. |
страхо́ціну |
Т. |
страхо́цінай страхо́цінаю |
М. |
страхо́ціне |
Крыніцы:
piskunou2012.
страхо́ціна
‘страшны чалавек’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
страхо́ціна |
Р. |
страхо́ціны |
Д. |
страхо́ціне |
В. |
страхо́ціну |
Т. |
страхо́цінай страхо́цінаю |
М. |
страхо́ціне |
Крыніцы:
piskunou2012.
страхо́ціна
‘страх’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
страхо́ціна |
Р. |
страхо́ціны |
Д. |
страхо́ціне |
В. |
страхо́ціну |
Т. |
страхо́цінай страхо́цінаю |
М. |
страхо́ціне |
Крыніцы:
piskunou2012.
страхо́цце
‘той, хто палохае’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхо́цце |
страхо́цці |
Р. |
страхо́цця |
страхо́ццяў |
Д. |
страхо́ццю |
страхо́ццям |
В. |
страхо́цце |
страхо́ццяў |
Т. |
страхо́ццем |
страхо́ццямі |
М. |
страхо́цці |
страхо́ццях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
страхо́цце
‘тое, што наганяе страх, палохае’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхо́цце |
страхо́цці |
Р. |
страхо́цця |
страхо́ццяў |
Д. |
страхо́ццю |
страхо́ццям |
В. |
страхо́цце |
страхо́цці |
Т. |
страхо́ццем |
страхо́ццямі |
М. |
страхо́цці |
страхо́ццях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
страхузно́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
страхузно́с |
страхузно́сы |
Р. |
страхузно́су |
страхузно́саў |
Д. |
страхузно́су |
страхузно́сам |
В. |
страхузно́с |
страхузно́сы |
Т. |
страхузно́сам |
страхузно́самі |
М. |
страхузно́се |
страхузно́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.