прыбрэ́хваць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыбрэ́хваю |
прыбрэ́хваем |
2-я ас. |
прыбрэ́хваеш |
прыбрэ́хваеце |
3-я ас. |
прыбрэ́хвае |
прыбрэ́хваюць |
Прошлы час |
м. |
прыбрэ́хваў |
прыбрэ́хвалі |
ж. |
прыбрэ́хвала |
н. |
прыбрэ́хвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыбрэ́хвай |
прыбрэ́хвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
прыбрэ́хваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыбудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыбудава́нне |
прыбудава́нні |
Р. |
прыбудава́ння |
прыбудава́нняў |
Д. |
прыбудава́нню |
прыбудава́нням |
В. |
прыбудава́нне |
прыбудава́нні |
Т. |
прыбудава́ннем |
прыбудава́ннямі |
М. |
прыбудава́нні |
прыбудава́ннях |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыбудава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбудава́ны |
прыбудава́ная |
прыбудава́нае |
прыбудава́ныя |
Р. |
прыбудава́нага |
прыбудава́най прыбудава́нае |
прыбудава́нага |
прыбудава́ных |
Д. |
прыбудава́наму |
прыбудава́най |
прыбудава́наму |
прыбудава́ным |
В. |
прыбудава́ны (неадуш.) прыбудава́нага (адуш.) |
прыбудава́ную |
прыбудава́нае |
прыбудава́ныя (неадуш.) прыбудава́ных (адуш.) |
Т. |
прыбудава́ным |
прыбудава́най прыбудава́наю |
прыбудава́ным |
прыбудава́нымі |
М. |
прыбудава́ным |
прыбудава́най |
прыбудава́ным |
прыбудава́ных |
Кароткая форма: прыбудава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыбудава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
прыбуду́ецца |
прыбуду́юцца |
Прошлы час |
м. |
прыбудава́ўся |
прыбудава́ліся |
ж. |
прыбудава́лася |
н. |
прыбудава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
прыбудава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
прыбуду́ю |
прыбуду́ем |
2-я ас. |
прыбуду́еш |
прыбуду́еце |
3-я ас. |
прыбуду́е |
прыбуду́юць |
Прошлы час |
м. |
прыбудава́ў |
прыбудава́лі |
ж. |
прыбудава́ла |
н. |
прыбудава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
прыбуду́й |
прыбуду́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
прыбудава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Прыбу́дак
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Прыбу́дак |
Р. |
Прыбу́дка |
Д. |
Прыбу́дку |
В. |
Прыбу́дак |
Т. |
Прыбу́дкам |
М. |
Прыбу́дку |
прыбудо́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
прыбудо́ва |
прыбудо́вы |
Р. |
прыбудо́вы |
прыбудо́ў |
Д. |
прыбудо́ве |
прыбудо́вам |
В. |
прыбудо́ву |
прыбудо́вы |
Т. |
прыбудо́вай прыбудо́ваю |
прыбудо́вамі |
М. |
прыбудо́ве |
прыбудо́вах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыбудо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
прыбудо́ваны |
прыбудо́ваная |
прыбудо́ванае |
прыбудо́ваныя |
Р. |
прыбудо́ванага |
прыбудо́ванай прыбудо́ванае |
прыбудо́ванага |
прыбудо́ваных |
Д. |
прыбудо́ванаму |
прыбудо́ванай |
прыбудо́ванаму |
прыбудо́ваным |
В. |
прыбудо́ваны прыбудо́ванага |
прыбудо́ваную |
прыбудо́ванае |
прыбудо́ваныя прыбудо́ваных |
Т. |
прыбудо́ваным |
прыбудо́ванай прыбудо́ванаю |
прыбудо́ваным |
прыбудо́ванымі |
М. |
прыбудо́ваным |
прыбудо́ванай |
прыбудо́ваным |
прыбудо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.