прыбудава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прыбудава́нне | прыбудава́нні | |
| прыбудава́ння | прыбудава́нняў | |
| прыбудава́нню | прыбудава́нням | |
| прыбудава́нне | прыбудава́нні | |
| прыбудава́ннем | прыбудава́ннямі | |
| прыбудава́нні | прыбудава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)