групэнфю́рар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
групэнфю́рар |
групэнфю́рары |
Р. |
групэнфю́рара |
групэнфю́рараў |
Д. |
групэнфю́рару |
групэнфю́рарам |
В. |
групэнфю́рара |
групэнфю́рараў |
Т. |
групэнфю́рарам |
групэнфю́рарамі |
М. |
групэнфю́рару |
групэнфю́рарах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гру́ск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гру́ск |
Р. |
Гру́ска |
Д. |
Гру́ску |
В. |
Гру́ск |
Т. |
Гру́скам |
М. |
Гру́ску |
Груско́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Груско́ва |
Р. |
Груско́ва |
Д. |
Груско́ву |
В. |
Груско́ва |
Т. |
Груско́вам |
М. |
Груско́ве |
гру́та
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гру́та |
гру́ты |
Р. |
гру́ты |
гру́т |
Д. |
гру́це |
гру́там |
В. |
гру́ту |
гру́т |
Т. |
гру́тай гру́таю |
гру́тамі |
М. |
гру́це |
гру́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
гру́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
гру́ца |
Р. |
гру́цы |
Д. |
гру́цы |
В. |
гру́цу |
Т. |
гру́цай гру́цаю |
М. |
гру́цы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гру́цавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гру́цавы |
гру́цавая |
гру́цавае |
гру́цавыя |
Р. |
гру́цавага |
гру́цавай гру́цавае |
гру́цавага |
гру́цавых |
Д. |
гру́цаваму |
гру́цавай |
гру́цаваму |
гру́цавым |
В. |
гру́цавы (неадуш.) гру́цавага (адуш.) |
гру́цавую |
гру́цавае |
гру́цавыя (неадуш.) гру́цавых (адуш.) |
Т. |
гру́цавым |
гру́цавай гру́цаваю |
гру́цавым |
гру́цавымі |
М. |
гру́цавым |
гру́цавай |
гру́цавым |
гру́цавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
груча́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гручу́ |
гручы́м |
2-я ас. |
гручы́ш |
гручыце́ |
3-я ас. |
гручы́ць |
груча́ць |
Прошлы час |
м. |
груча́ў |
груча́лі |
ж. |
груча́ла |
н. |
груча́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гручы́ |
гручы́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
гручэ́ць
‘грукаць, грукатаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
гручу́ |
гручы́м |
2-я ас. |
гручы́ш |
гручыце́ |
3-я ас. |
гручы́ць |
груча́ць |
Прошлы час |
м. |
гручэ́ў |
гручэ́лі |
ж. |
гручэ́ла |
н. |
гручэ́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
гручы́ |
гручы́це |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
гручучы́ |
Крыніцы:
piskunou2012.
гру́ша
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
гру́ша |
гру́шы |
Р. |
гру́шы |
гру́ш |
Д. |
гру́шы |
гру́шам |
В. |
гру́шу |
гру́шы |
Т. |
гру́шай гру́шаю |
гру́шамі |
М. |
гру́шы |
гру́шах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Гру́шава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Гру́шава |
Р. |
Гру́шава |
Д. |
Гру́шаву |
В. |
Гру́шава |
Т. |
Гру́шавам |
М. |
Гру́шаве |