гручэ́ць
‘грукаць, грукатаць’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| гручу́ | гручы́м | |
| гручы́ш | гручыце́ | |
| гручы́ць | груча́ць | |
| Прошлы час | ||
| гручэ́ў | гручэ́лі | |
| гручэ́ла | ||
| гручэ́ла | ||
| Загадны лад | ||
| гручы́ | гручы́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| гручучы́ | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)