Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

Марачко́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Марачко́ва
Р. Марачко́ва
Д. Марачко́ву
В. Марачко́ва
Т. Марачко́вам
М. Марачко́ве

ма́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́рачны ма́рачная ма́рачнае ма́рачныя
Р. ма́рачнага ма́рачнай
ма́рачнае		 ма́рачнага ма́рачных
Д. ма́рачнаму ма́рачнай ма́рачнаму ма́рачным
В. ма́рачны (неадуш.)
ма́рачнага (адуш.)		 ма́рачную ма́рачнае ма́рачныя (неадуш.)
ма́рачных (адуш.)
Т. ма́рачным ма́рачнай
ма́рачнаю		 ма́рачным ма́рачнымі
М. ма́рачным ма́рачнай ма́рачным ма́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

марачо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марачо́к марачкі́
Р. марачка́ марачко́ў
Д. марачку́ марачка́м
В. марачка́ марачко́ў
Т. марачко́м марачка́мі
М. марачку́ марачка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Марачы́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Марачы́
Р. Марачо́ў
Д. Марача́м
В. Марачы́
Т. Марача́мі
М. Марача́х

марачы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. марачу́ марачы́м
2-я ас. марачы́ш марачы́це
3-я ас. марачы́ць марача́ць
Прошлы час
м. марачы́ў марачы́лі
ж. марачы́ла
н. марачы́ла

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

марачэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. марачэ́нне
Р. марачэ́ння
Д. марачэ́нню
В. марачэ́нне
Т. марачэ́ннем
М. марачэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

мара́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мара́шка мара́шкі
Р. мара́шкі мара́шак
Д. мара́шцы мара́шкам
В. мара́шку мара́шкі
Т. мара́шкай
мара́шкаю		 мара́шкамі
М. мара́шцы мара́шках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

марблі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. марблі́т марблі́ты
Р. марблі́ту марблі́таў
Д. марблі́ту марблі́там
В. марблі́т марблі́ты
Т. марблі́там марблі́тамі
М. марблі́це марблі́тах

Крыніцы: piskunou2012.

марблі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марблі́тавы марблі́тавая марблі́тавае марблі́тавыя
Р. марблі́тавага марблі́тавай
марблі́тавае		 марблі́тавага марблі́тавых
Д. марблі́таваму марблі́тавай марблі́таваму марблі́тавым
В. марблі́тавы (неадуш.)
марблі́тавага (адуш.)		 марблі́тавую марблі́тавае марблі́тавыя (неадуш.)
марблі́тавых (адуш.)
Т. марблі́тавым марблі́тавай
марблі́таваю		 марблі́тавым марблі́тавымі
М. марблі́тавым марблі́тавай марблі́тавым марблі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

ма́рбургскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ма́рбургскі ма́рбургская ма́рбургскае ма́рбургскія
Р. ма́рбургскага ма́рбургскай
ма́рбургскае		 ма́рбургскага ма́рбургскіх
Д. ма́рбургскаму ма́рбургскай ма́рбургскаму ма́рбургскім
В. ма́рбургскі (неадуш.)
ма́рбургскага (адуш.)		 ма́рбургскую ма́рбургскае ма́рбургскія (неадуш.)
ма́рбургскіх (адуш.)
Т. ма́рбургскім ма́рбургскай
ма́рбургскаю		 ма́рбургскім ма́рбургскімі
М. ма́рбургскім ма́рбургскай ма́рбургскім ма́рбургскіх

Крыніцы: piskunou2012.