марачо́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
марачо́к | марачкі́ | |
марачка́ | марачко́ў | |
марачку́ | марачка́м | |
марачка́ | марачко́ў | |
марачко́м | марачка́мі | |
марачку́ | марачка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)