прыпару́шваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпару́шваю |
прыпару́шваем |
| 2-я ас. |
прыпару́шваеш |
прыпару́шваеце |
| 3-я ас. |
прыпару́швае |
прыпару́шваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпару́шваў |
прыпару́швалі |
| ж. |
прыпару́швала |
| н. |
прыпару́швала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпару́швай |
прыпару́швайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпару́шваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпару́шка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпару́шка |
| Р. |
прыпару́шкі |
| Д. |
прыпару́шцы |
| В. |
прыпару́шку |
| Т. |
прыпару́шкай прыпару́шкаю |
| М. |
прыпару́шцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпарушы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпарушу́ |
прыпару́шым |
| 2-я ас. |
прыпару́шыш |
прыпару́шыце |
| 3-я ас. |
прыпару́шыць |
прыпару́шаць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпарушы́ў |
прыпарушы́лі |
| ж. |
прыпарушы́ла |
| н. |
прыпарушы́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпарушы́ |
прыпарушы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпарушы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпа́рыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпа́ру |
прыпа́рым |
| 2-я ас. |
прыпа́рыш |
прыпа́рыце |
| 3-я ас. |
прыпа́рыць |
прыпа́раць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпа́рыў |
прыпа́рылі |
| ж. |
прыпа́рыла |
| н. |
прыпа́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпа́р |
прыпа́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпа́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпа́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпа́с |
прыпа́сы |
| Р. |
прыпа́су |
прыпа́саў |
| Д. |
прыпа́су |
прыпа́сам |
| В. |
прыпа́с |
прыпа́сы |
| Т. |
прыпа́сам |
прыпа́самі |
| М. |
прыпа́се |
прыпа́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпасава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпасава́нне |
| Р. |
прыпасава́ння |
| Д. |
прыпасава́нню |
| В. |
прыпасава́нне |
| Т. |
прыпасава́ннем |
| М. |
прыпасава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпасава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпасава́ны |
прыпасава́ная |
прыпасава́нае |
прыпасава́ныя |
| Р. |
прыпасава́нага |
прыпасава́най прыпасава́нае |
прыпасава́нага |
прыпасава́ных |
| Д. |
прыпасава́наму |
прыпасава́най |
прыпасава́наму |
прыпасава́ным |
| В. |
прыпасава́ны (неадуш.) прыпасава́нага (адуш.) |
прыпасава́ную |
прыпасава́нае |
прыпасава́ныя (неадуш.) прыпасава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпасава́ным |
прыпасава́най прыпасава́наю |
прыпасава́ным |
прыпасава́нымі |
| М. |
прыпасава́ным |
прыпасава́най |
прыпасава́ным |
прыпасава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпасава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпасава́ны |
прыпасава́ная |
прыпасава́нае |
прыпасава́ныя |
| Р. |
прыпасава́нага |
прыпасава́най прыпасава́нае |
прыпасава́нага |
прыпасава́ных |
| Д. |
прыпасава́наму |
прыпасава́най |
прыпасава́наму |
прыпасава́ным |
| В. |
прыпасава́ны (неадуш.) прыпасава́нага (адуш.) |
прыпасава́ную |
прыпасава́нае |
прыпасава́ныя (неадуш.) прыпасава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпасава́ным |
прыпасава́най прыпасава́наю |
прыпасава́ным |
прыпасава́нымі |
| М. |
прыпасава́ным |
прыпасава́най |
прыпасава́ным |
прыпасава́ных |
Кароткая форма: прыпасава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпасава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыпасу́ецца |
прыпасу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпасава́ўся |
прыпасава́ліся |
| ж. |
прыпасава́лася |
| н. |
прыпасава́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпасава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпасу́ю |
прыпасу́ем |
| 2-я ас. |
прыпасу́еш |
прыпасу́еце |
| 3-я ас. |
прыпасу́е |
прыпасу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпасава́ў |
прыпасава́лі |
| ж. |
прыпасава́ла |
| н. |
прыпасава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпасу́й |
прыпасу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпасава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.