прыпарушы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпарушу́ прыпару́шым
2-я ас. прыпару́шыш прыпару́шыце
3-я ас. прыпару́шыць прыпару́шаць
Прошлы час
м. прыпарушы́ў прыпарушы́лі
ж. прыпарушы́ла
н. прыпарушы́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпарушы́ прыпарушы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпарушы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)