Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прыпа́рніца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

прыпа́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыпа́рны	прыпа́рная	прыпа́рнае	прыпа́рныя
Р.	прыпа́рнага	прыпа́рнай прыпа́рнае	прыпа́рнага	прыпа́рных
Д.	прыпа́рнаму	прыпа́рнай	прыпа́рнаму	прыпа́рным
В.	прыпа́рны (неадуш.) прыпа́рнага (адуш.)	прыпа́рную	прыпа́рнае	прыпа́рныя (неадуш.) прыпа́рных (адуш.)
Т.	прыпа́рным	прыпа́рнай прыпа́рнаю	прыпа́рным	прыпа́рнымі
М.	прыпа́рным	прыпа́рнай	прыпа́рным	прыпа́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыпарто́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыпарто́вы	прыпарто́вая	прыпарто́вае	прыпарто́выя
Р.	прыпарто́вага	прыпарто́вай прыпарто́вае	прыпарто́вага	прыпарто́вых
Д.	прыпарто́ваму	прыпарто́вай	прыпарто́ваму	прыпарто́вым
В.	прыпарто́вы (неадуш.) прыпарто́вага (адуш.)	прыпарто́вую	прыпарто́вае	прыпарто́выя (неадуш.) прыпарто́вых (адуш.)
Т.	прыпарто́вым	прыпарто́вай прыпарто́ваю	прыпарто́вым	прыпарто́вымі
М.	прыпарто́вым	прыпарто́вай	прыпарто́вым	прыпарто́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

прыпару́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыпару́чаны	прыпару́чаная	прыпару́чанае	прыпару́чаныя
Р.	прыпару́чанага	прыпару́чанай прыпару́чанае	прыпару́чанага	прыпару́чаных
Д.	прыпару́чанаму	прыпару́чанай	прыпару́чанаму	прыпару́чаным
В.	прыпару́чаны (неадуш.) прыпару́чанага (адуш.)	прыпару́чаную	прыпару́чанае	прыпару́чаныя (неадуш.) прыпару́чаных (адуш.)
Т.	прыпару́чаным	прыпару́чанай прыпару́чанаю	прыпару́чаным	прыпару́чанымі
М.	прыпару́чаным	прыпару́чанай	прыпару́чаным	прыпару́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

прыпаруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

прыпаручэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

прыпару́шаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыпару́шаны	прыпару́шаная	прыпару́шанае	прыпару́шаныя
Р.	прыпару́шанага	прыпару́шанай прыпару́шанае	прыпару́шанага	прыпару́шаных
Д.	прыпару́шанаму	прыпару́шанай	прыпару́шанаму	прыпару́шаным
В.	прыпару́шаны (неадуш.) прыпару́шанага (адуш.)	прыпару́шаную	прыпару́шанае	прыпару́шаныя (неадуш.) прыпару́шаных (адуш.)
Т.	прыпару́шаным	прыпару́шанай прыпару́шанаю	прыпару́шаным	прыпару́шанымі
М.	прыпару́шаным	прыпару́шанай	прыпару́шаным	прыпару́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпару́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	прыпару́шаны	прыпару́шаная	прыпару́шанае	прыпару́шаныя
Р.	прыпару́шанага	прыпару́шанай прыпару́шанае	прыпару́шанага	прыпару́шаных
Д.	прыпару́шанаму	прыпару́шанай	прыпару́шанаму	прыпару́шаным
В.	прыпару́шаны (неадуш.) прыпару́шанага (адуш.)	прыпару́шаную	прыпару́шанае	прыпару́шаныя (неадуш.) прыпару́шаных (адуш.)
Т.	прыпару́шаным	прыпару́шанай прыпару́шанаю	прыпару́шаным	прыпару́шанымі
М.	прыпару́шаным	прыпару́шанай	прыпару́шаным	прыпару́шаных

Кароткая форма: прыпару́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпару́шванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прыпару́швацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum