нажыра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажыра́юся |
нажыра́емся |
| 2-я ас. |
нажыра́ешся |
нажыра́ецеся |
| 3-я ас. |
нажыра́ецца |
нажыра́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
нажыра́ўся |
нажыра́ліся |
| ж. |
нажыра́лася |
| н. |
нажыра́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нажыра́йся |
нажыра́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нажыра́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нажыра́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажыра́ю |
нажыра́ем |
| 2-я ас. |
нажыра́еш |
нажыра́еце |
| 3-я ас. |
нажыра́е |
нажыра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нажыра́ў |
нажыра́лі |
| ж. |
нажыра́ла |
| н. |
нажыра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нажыра́й |
нажыра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нажыра́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нажы́так
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нажы́так |
нажы́ткі |
| Р. |
нажы́тку |
нажы́ткаў |
| Д. |
нажы́тку |
нажы́ткам |
| В. |
нажы́так |
нажы́ткі |
| Т. |
нажы́ткам |
нажы́ткамі |
| М. |
нажы́тку |
нажы́тках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
нажытны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажытны́ |
нажытна́я |
нажытно́е |
нажытны́я |
| Р. |
нажытно́га |
нажытно́й нажытно́е |
нажытно́га |
нажытны́х |
| Д. |
нажытно́му |
нажытно́й |
нажытно́му |
нажытны́м |
| В. |
нажытны́ (неадуш.) нажытно́га (адуш.) |
нажытну́ю |
нажытно́е |
нажытны́я (неадуш.) нажытны́х (адуш.) |
| Т. |
нажытны́м |
нажытно́й нажытно́ю |
нажытны́м |
нажытны́мі |
| М. |
нажытны́м |
нажытно́й |
нажытны́м |
нажытны́х |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
нажы́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажы́ты |
нажы́тая |
нажы́тае |
нажы́тыя |
| Р. |
нажы́тага |
нажы́тай нажы́тае |
нажы́тага |
нажы́тых |
| Д. |
нажы́таму |
нажы́тай |
нажы́таму |
нажы́тым |
| В. |
нажы́ты (неадуш.) нажы́тага (адуш.) |
нажы́тую |
нажы́тае |
нажы́тыя (неадуш.) нажы́тых (адуш.) |
| Т. |
нажы́тым |
нажы́тай нажы́таю |
нажы́тым |
нажы́тымі |
| М. |
нажы́тым |
нажы́тай |
нажы́тым |
нажы́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нажы́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажы́ты |
нажы́тая |
нажы́тае |
нажы́тыя |
| Р. |
нажы́тага |
нажы́тай нажы́тае |
нажы́тага |
нажы́тых |
| Д. |
нажы́таму |
нажы́тай |
нажы́таму |
нажы́тым |
| В. |
нажы́ты (неадуш.) нажы́тага (адуш.) |
нажы́тую |
нажы́тае |
нажы́тыя (неадуш.) нажы́тых (адуш.) |
| Т. |
нажы́тым |
нажы́тай нажы́таю |
нажы́тым |
нажы́тымі |
| М. |
нажы́тым |
нажы́тай |
нажы́тым |
нажы́тых |
Кароткая форма: нажы́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
нажы́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нажы́ўка |
нажы́ўкі |
| Р. |
нажы́ўкі |
нажы́вак |
| Д. |
нажы́ўцы |
нажы́ўкам |
| В. |
нажы́ўку |
нажы́ўкі |
| Т. |
нажы́ўкай нажы́ўкаю |
нажы́ўкамі |
| М. |
нажы́ўцы |
нажы́ўках |
Крыніцы:
piskunou2012.
нажы́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нажы́ўлены |
нажы́ўленая |
нажы́ўленае |
нажы́ўленыя |
| Р. |
нажы́ўленага |
нажы́ўленай нажы́ўленае |
нажы́ўленага |
нажы́ўленых |
| Д. |
нажы́ўленаму |
нажы́ўленай |
нажы́ўленаму |
нажы́ўленым |
| В. |
нажы́ўлены (неадуш.) нажы́ўленага (адуш.) |
нажы́ўленую |
нажы́ўленае |
нажы́ўленыя (неадуш.) нажы́ўленых (адуш.) |
| Т. |
нажы́ўленым |
нажы́ўленай нажы́ўленаю |
нажы́ўленым |
нажы́ўленымі |
| М. |
нажы́ўленым |
нажы́ўленай |
нажы́ўленым |
нажы́ўленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
нажыўля́ць
‘прынаджваць што-небудзь (нажыўляць вуду) і ў пераносным значэнні (нажыўляць вобразы, уражанні і пад.)’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
нажыўля́ю |
нажыўля́ем |
| 2-я ас. |
нажыўля́еш |
нажыўля́еце |
| 3-я ас. |
нажыўля́е |
нажыўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
нажыўля́ў |
нажыўля́лі |
| ж. |
нажыўля́ла |
| н. |
нажыўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
нажыўля́й |
нажыўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
нажыўля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.