нажырава́ць
‘набраць тлушч у пэўным месцы (нажыраваць карак і пад.); адкарміцца’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| нажыру́ю | нажыру́ем | |
| нажыру́еш | нажыру́еце | |
| нажыру́е | нажыру́юць | |
| Прошлы час | ||
| нажырава́ў | нажырава́лі | |
| нажырава́ла | ||
| нажырава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| нажыру́й | нажыру́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| нажырава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)