Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
абвгдеёжзійклмнпрстўфхцчшэюя

марака́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марака́нскі марака́нская марака́нскае марака́нскія
Р. марака́нскага марака́нскай
марака́нскае		 марака́нскага марака́нскіх
Д. марака́нскаму марака́нскай марака́нскаму марака́нскім
В. марака́нскі (неадуш.)
марака́нскага (адуш.)		 марака́нскую марака́нскае марака́нскія (неадуш.)
марака́нскіх (адуш.)
Т. марака́нскім марака́нскай
марака́нскаю		 марака́нскім марака́нскімі
М. марака́нскім марака́нскай марака́нскім марака́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

мара́кас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мара́кас мара́касы
Р. мара́каса мара́касаў
Д. мара́касу мара́касам
В. мара́кас мара́касы
Т. мара́касам мара́касамі
М. мара́касе мара́касах

Крыніцы: piskunou2012.

мараке́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мараке́н
Р. мараке́ну
Д. мараке́ну
В. мараке́н
Т. мараке́нам
М. мараке́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мараке́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мараке́навы мараке́навая мараке́навае мараке́навыя
Р. мараке́навага мараке́навай
мараке́навае		 мараке́навага мараке́навых
Д. мараке́наваму мараке́навай мараке́наваму мараке́навым
В. мараке́навы (неадуш.)
мараке́навага (адуш.)		 мараке́навую мараке́навае мараке́навыя (неадуш.)
мараке́навых (адуш.)
Т. мараке́навым мараке́навай
мараке́наваю		 мараке́навым мараке́навымі
М. мараке́навым мараке́навай мараке́навым мараке́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Мара́кеш

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мара́кеш
Р. Мара́кеша
Д. Мара́кешу
В. Мара́кеш
Т. Мара́кешам
М. Мара́кешы

мараку́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мараку́я
Р. мараку́і
Д. мараку́і
В. мараку́ю
Т. мараку́яй
мараку́яю
М. мараку́і

Крыніцы: sbm2012.

мара́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мара́л мара́лы
Р. мара́ла мара́лаў
Д. мара́лу мара́лам
В. мара́ла мара́лаў
Т. мара́лам мара́ламі
М. мара́ле мара́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

маралаво́д

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маралаво́д маралаво́ды
Р. маралаво́да маралаво́даў
Д. маралаво́ду маралаво́дам
В. маралаво́да маралаво́даў
Т. маралаво́дам маралаво́дамі
М. маралаво́дзе маралаво́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

маралаво́дства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маралаво́дства
Р. маралаво́дства
Д. маралаво́дству
В. маралаво́дства
Т. маралаво́дствам
М. маралаво́дстве

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

маралаво́дчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. маралаво́дчы маралаво́дчая маралаво́дчае маралаво́дчыя
Р. маралаво́дчага маралаво́дчай
маралаво́дчае		 маралаво́дчага маралаво́дчых
Д. маралаво́дчаму маралаво́дчай маралаво́дчаму маралаво́дчым
В. маралаво́дчы (неадуш.)
маралаво́дчага (адуш.)		 маралаво́дчую маралаво́дчае маралаво́дчыя (неадуш.)
маралаво́дчых (адуш.)
Т. маралаво́дчым маралаво́дчай
маралаво́дчаю		 маралаво́дчым маралаво́дчымі
М. маралаво́дчым маралаво́дчай маралаво́дчым маралаво́дчых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.