Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілортуыэюя’
абвгезйклмнрстуўхцшэя-

фарфо́равы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарфо́равы фарфо́равая фарфо́равае фарфо́равыя
Р. фарфо́равага фарфо́равай
фарфо́равае		 фарфо́равага фарфо́равых
Д. фарфо́раваму фарфо́равай фарфо́раваму фарфо́равым
В. фарфо́равы (неадуш.)
фарфо́равага (адуш.)		 фарфо́равую фарфо́равае фарфо́равыя (неадуш.)
фарфо́равых (адуш.)
Т. фарфо́равым фарфо́равай
фарфо́раваю		 фарфо́равым фарфо́равымі
М. фарфо́равым фарфо́равай фарфо́равым фарфо́равых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фарфо́ра-фая́нсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарфо́ра-фая́нсавы фарфо́ра-фая́нсавая фарфо́ра-фая́нсавае фарфо́ра-фая́нсавыя
Р. фарфо́ра-фая́нсавага фарфо́ра-фая́нсавай
фарфо́ра-фая́нсавае		 фарфо́ра-фая́нсавага фарфо́ра-фая́нсавых
Д. фарфо́ра-фая́нсаваму фарфо́ра-фая́нсавай фарфо́ра-фая́нсаваму фарфо́ра-фая́нсавым
В. фарфо́ра-фая́нсавы (неадуш.)
фарфо́ра-фая́нсавага (адуш.)		 фарфо́ра-фая́нсавую фарфо́ра-фая́нсавае фарфо́ра-фая́нсавыя (неадуш.)
фарфо́ра-фая́нсавых (адуш.)
Т. фарфо́ра-фая́нсавым фарфо́ра-фая́нсавай
фарфо́ра-фая́нсаваю		 фарфо́ра-фая́нсавым фарфо́ра-фая́нсавымі
М. фарфо́ра-фая́нсавым фарфо́ра-фая́нсавай фарфо́ра-фая́нсавым фарфо́ра-фая́нсавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

фарфо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарфо́рны фарфо́рная фарфо́рнае фарфо́рныя
Р. фарфо́рнага фарфо́рнай
фарфо́рнае		 фарфо́рнага фарфо́рных
Д. фарфо́рнаму фарфо́рнай фарфо́рнаму фарфо́рным
В. фарфо́рны (неадуш.)
фарфо́рнага (адуш.)		 фарфо́рную фарфо́рнае фарфо́рныя (неадуш.)
фарфо́рных (адуш.)
Т. фарфо́рным фарфо́рнай
фарфо́рнаю		 фарфо́рным фарфо́рнымі
М. фарфо́рным фарфо́рнай фарфо́рным фарфо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

фархэ́нд

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фархэ́нд фархэ́нды
Р. фархэ́нду фархэ́ндаў
Д. фархэ́нду фархэ́ндам
В. фархэ́нд фархэ́нды
Т. фархэ́ндам фархэ́ндамі
М. фархэ́ндзе фархэ́ндах

Крыніцы: piskunou2012.

фарці́ць

‘шанцаваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. фарці́ць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. фарці́ла

Крыніцы: piskunou2012.

фарцо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. фарцо́ўка
Р. фарцо́ўкі
Д. фарцо́ўцы
В. фарцо́ўку
Т. фарцо́ўкай
фарцо́ўкаю
М. фарцо́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фарцо́ўшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. фарцо́ўшчык фарцо́ўшчыкі
Р. фарцо́ўшчыка фарцо́ўшчыкаў
Д. фарцо́ўшчыку фарцо́ўшчыкам
В. фарцо́ўшчыка фарцо́ўшчыкаў
Т. фарцо́ўшчыкам фарцо́ўшчыкамі
М. фарцо́ўшчыку фарцо́ўшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фарцо́ўшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фарцо́ўшчыца фарцо́ўшчыцы
Р. фарцо́ўшчыцы фарцо́ўшчыц
Д. фарцо́ўшчыцы фарцо́ўшчыцам
В. фарцо́ўшчыцу фарцо́ўшчыц
Т. фарцо́ўшчыцай
фарцо́ўшчыцаю		 фарцо́ўшчыцамі
М. фарцо́ўшчыцы фарцо́ўшчыцах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

фарцо́ўшчыцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. фарцо́ўшчыцкі фарцо́ўшчыцкая фарцо́ўшчыцкае фарцо́ўшчыцкія
Р. фарцо́ўшчыцкага фарцо́ўшчыцкай
фарцо́ўшчыцкае		 фарцо́ўшчыцкага фарцо́ўшчыцкіх
Д. фарцо́ўшчыцкаму фарцо́ўшчыцкай фарцо́ўшчыцкаму фарцо́ўшчыцкім
В. фарцо́ўшчыцкі
фарцо́ўшчыцкага		 фарцо́ўшчыцкую фарцо́ўшчыцкае фарцо́ўшчыцкія
Т. фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкай
фарцо́ўшчыцкаю		 фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкімі
М. фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкай фарцо́ўшчыцкім фарцо́ўшчыцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

фарчэ́кінг

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. фарчэ́кінг
Р. фарчэ́кінгу
Д. фарчэ́кінгу
В. фарчэ́кінг
Т. фарчэ́кінгам
М. фарчэ́кінгу

Крыніцы: piskunou2012.