пільнава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пільнава́ны |
пільнава́ная |
пільнава́нае |
пільнава́ныя |
Р. |
пільнава́нага |
пільнава́най пільнава́нае |
пільнава́нага |
пільнава́ных |
Д. |
пільнава́наму |
пільнава́най |
пільнава́наму |
пільнава́ным |
В. |
пільнава́ны (неадуш.) пільнава́нага (адуш.) |
пільнава́ную |
пільнава́нае |
пільнава́ныя (неадуш.) пільнава́ных (адуш.) |
Т. |
пільнава́ным |
пільнава́най пільнава́наю |
пільнава́ным |
пільнава́нымі |
М. |
пільнава́ным |
пільнава́най |
пільнава́ным |
пільнава́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
пільнава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пільну́юся |
пільну́емся |
2-я ас. |
пільну́ешся |
пільну́ецеся |
3-я ас. |
пільну́ецца |
пільну́юцца |
Прошлы час |
м. |
пільнава́ўся |
пільнава́ліся |
ж. |
пільнава́лася |
н. |
пільнава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пільну́йся |
пільну́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пільну́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пільнава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пільну́ю |
пільну́ем |
2-я ас. |
пільну́еш |
пільну́еце |
3-я ас. |
пільну́е |
пільну́юць |
Прошлы час |
м. |
пільнава́ў |
пільнава́лі |
ж. |
пільнава́ла |
н. |
пільнава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пільну́й |
пільну́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
пільну́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пі́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
пі́льнасць |
Р. |
пі́льнасці |
Д. |
пі́льнасці |
В. |
пі́льнасць |
Т. |
пі́льнасцю |
М. |
пі́льнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пільне́йшы
прыметнік, якасны, вышэйшая cтупень параўнання
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пільне́йшы |
пільне́йшая |
пільне́йшае |
пільне́йшыя |
Р. |
пільне́йшага |
пільне́йшай пільне́йшае |
пільне́йшага |
пільне́йшых |
Д. |
пільне́йшаму |
пільне́йшай |
пільне́йшаму |
пільне́йшым |
В. |
пільне́йшы (неадуш.) пільне́йшага (адуш.) |
пільне́йшую |
пільне́йшае |
пільне́йшыя (неадуш.) пільне́йшых (адуш.) |
Т. |
пільне́йшым |
пільне́йшай пільне́йшаю |
пільне́йшым |
пільне́йшымі |
М. |
пільне́йшым |
пільне́йшай |
пільне́йшым |
пільне́йшых |
Крыніцы:
piskunou2012.
пі́льнік
‘пільшчык’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пі́льнік |
пі́льнікі |
Р. |
пі́льніка |
пі́льнікаў |
Д. |
пі́льніку |
пі́льнікам |
В. |
пі́льніка |
пі́льнікаў |
Т. |
пі́льнікам |
пі́льнікамі |
М. |
пі́льніку |
пі́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Пі́льнікі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Пі́льнікі |
Р. |
Пі́льнікаў |
Д. |
Пі́льнікам |
В. |
Пі́льнікі |
Т. |
Пі́льнікамі |
М. |
Пі́льніках |