пі́льнік
‘пільшчык’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| пі́льнік | пі́льнікі | |
| пі́льніка | пі́льнікаў | |
| пі́льніку | пі́льнікам | |
| пі́льніка | пі́льнікаў | |
| пі́льнікам | пі́льнікамі | |
| пі́льніку | пі́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)