стэрэатыпі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэрэатыпі́чны |
стэрэатыпі́чная |
стэрэатыпі́чнае |
стэрэатыпі́чныя |
Р. |
стэрэатыпі́чнага |
стэрэатыпі́чнай стэрэатыпі́чнае |
стэрэатыпі́чнага |
стэрэатыпі́чных |
Д. |
стэрэатыпі́чнаму |
стэрэатыпі́чнай |
стэрэатыпі́чнаму |
стэрэатыпі́чным |
В. |
стэрэатыпі́чны (неадуш.) стэрэатыпі́чнага (адуш.) |
стэрэатыпі́чную |
стэрэатыпі́чнае |
стэрэатыпі́чныя (неадуш.) стэрэатыпі́чных (адуш.) |
Т. |
стэрэатыпі́чным |
стэрэатыпі́чнай стэрэатыпі́чнаю |
стэрэатыпі́чным |
стэрэатыпі́чнымі |
М. |
стэрэатыпі́чным |
стэрэатыпі́чнай |
стэрэатыпі́чным |
стэрэатыпі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
стэрэаты́пія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
стэрэаты́пія |
Р. |
стэрэаты́піі |
Д. |
стэрэаты́піі |
В. |
стэрэаты́пію |
Т. |
стэрэаты́піяй стэрэаты́піяю |
М. |
стэрэаты́піі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэрэаты́пна
прыслоўе
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
стэрэаты́пна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
стэрэаты́пнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
стэрэаты́пнасць |
Р. |
стэрэаты́пнасці |
Д. |
стэрэаты́пнасці |
В. |
стэрэаты́пнасць |
Т. |
стэрэаты́пнасцю |
М. |
стэрэаты́пнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэрэаты́пны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэрэаты́пны |
стэрэаты́пная |
стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пныя |
Р. |
стэрэаты́пнага |
стэрэаты́пнай стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пнага |
стэрэаты́пных |
Д. |
стэрэаты́пнаму |
стэрэаты́пнай |
стэрэаты́пнаму |
стэрэаты́пным |
В. |
стэрэаты́пны (неадуш.) стэрэаты́пнага (адуш.) |
стэрэаты́пную |
стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пныя (неадуш.) стэрэаты́пных (адуш.) |
Т. |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнай стэрэаты́пнаю |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнымі |
М. |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнай |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэрэаты́пны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэрэаты́пны |
стэрэаты́пная |
стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пныя |
Р. |
стэрэаты́пнага |
стэрэаты́пнай стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пнага |
стэрэаты́пных |
Д. |
стэрэаты́пнаму |
стэрэаты́пнай |
стэрэаты́пнаму |
стэрэаты́пным |
В. |
стэрэаты́пны (неадуш.) стэрэаты́пнага (адуш.) |
стэрэаты́пную |
стэрэаты́пнае |
стэрэаты́пныя (неадуш.) стэрэаты́пных (адуш.) |
Т. |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнай стэрэаты́пнаю |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнымі |
М. |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пнай |
стэрэаты́пным |
стэрэаты́пных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэрэатэлеба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стэрэатэлеба́чанне |
Р. |
стэрэатэлеба́чання |
Д. |
стэрэатэлеба́чанню |
В. |
стэрэатэлеба́чанне |
Т. |
стэрэатэлеба́чаннем |
М. |
стэрэатэлеба́чанні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
стэрэатэлеві́зар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэрэатэлеві́зар |
стэрэатэлеві́зары |
Р. |
стэрэатэлеві́зара |
стэрэатэлеві́зараў |
Д. |
стэрэатэлеві́зару |
стэрэатэлеві́зарам |
В. |
стэрэатэлеві́зар |
стэрэатэлеві́зары |
Т. |
стэрэатэлеві́зарам |
стэрэатэлеві́зарамі |
М. |
стэрэатэлеві́зары |
стэрэатэлеві́зарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
стэрэафані́чна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
стэрэафані́чна |
- |
- |