стэрэатэлеба́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
стэрэатэлеба́чанне | |
стэрэатэлеба́чання | |
стэрэатэлеба́чанню | |
стэрэатэлеба́чанне | |
стэрэатэлеба́чаннем | |
стэрэатэлеба́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)