ятры́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ятры́шнік | |
ятры́шніку | |
ятры́шніку | |
ятры́шнік | |
ятры́шнікам | |
ятры́шніку |
Крыніцы:
ятры́шнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ятры́шнік | |
ятры́шніку | |
ятры́шніку | |
ятры́шнік | |
ятры́шнікам | |
ятры́шніку |
Крыніцы:
ятры́шнікавы
прыметнік, адносны
ятры́шнікавы | ятры́шнікавая | ятры́шнікавае | ятры́шнікавыя | |
ятры́шнікавага | ятры́шнікавай ятры́шнікавае |
ятры́шнікавага | ятры́шнікавых | |
ятры́шнікаваму | ятры́шнікавай | ятры́шнікаваму | ятры́шнікавым | |
ятры́шнікавы ятры́шнікавага |
ятры́шнікавую | ятры́шнікавае | ятры́шнікавыя ятры́шнікавых |
|
ятры́шнікавым | ятры́шнікавай ятры́шнікаваю |
ятры́шнікавым | ятры́шнікавымі | |
ятры́шнікавым | ятры́шнікавай | ятры́шнікавым | ятры́шнікавых |
Крыніцы:
ятры́шнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
ятры́шнікавыя | |
ятры́шнікавых | |
ятры́шнікавым | |
ятры́шнікавыя | |
ятры́шнікавымі | |
ятры́шнікавых |
Крыніцы:
Яўге́н
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
Яўге́н | Яўге́ны | |
Яўге́на | Яўге́наў | |
Яўге́ну | Яўге́нам | |
Яўге́на | Яўге́наў | |
Яўге́нам | Яўге́намі | |
Яўге́не | Яўге́нах |
Яўге́нія
назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
Яўге́нія | Яўге́ніі | |
Яўге́ніі | Яўге́ній | |
Яўге́ніі | Яўге́ніям | |
Яўге́нію | Яўге́ній | |
Яўге́ніяй Яўге́ніяю |
Яўге́ніямі | |
Яўге́ніі | Яўге́ніях |
я́ўзскі
прыметнік, адносны
я́ўзскі | я́ўзская | я́ўзскае | я́ўзскія | |
я́ўзскага | я́ўзскай я́ўзскае |
я́ўзскага | я́ўзскіх | |
я́ўзскаму | я́ўзскай | я́ўзскаму | я́ўзскім | |
я́ўзскі я́ўзскага |
я́ўзскую | я́ўзскае | я́ўзскія | |
я́ўзскім | я́ўзскай я́ўзскаю |
я́ўзскім | я́ўзскімі | |
я́ўзскім | я́ўзскай | я́ўзскім | я́ўзскіх |
я́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
я́ўка | я́ўкі | |
я́ўкі | я́вак | |
я́ўцы | я́ўкам | |
я́ўку | я́ўкі | |
я́ўкай я́ўкаю |
я́ўкамі | |
я́ўцы | я́ўках |
Крыніцы:
я́ўканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
я́ўканне | я́ўканні | |
я́ўкання | я́ўканняў | |
я́ўканню | я́ўканням | |
я́ўканне | я́ўканні | |
я́ўканнем | я́ўканнямі | |
я́ўканні | я́ўканнях |
Крыніцы:
я́ўкаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
я́ўкаю | я́ўкаем | |
я́ўкаеш | я́ўкаеце | |
я́ўкае | я́ўкаюць | |
Прошлы час | ||
я́ўкаў | я́ўкалі | |
я́ўкала | ||
я́ўкала | ||
Загадны лад | ||
я́ўкай | я́ўкайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
я́ўкаючы |
Крыніцы:
я́ўкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
я́ўкну | я́ўкнем | |
я́ўкнеш | я́ўкнеце | |
я́ўкне | я́ўкнуць | |
Прошлы час | ||
я́ўкнуў | я́ўкнулі | |
я́ўкнула | ||
я́ўкнула | ||
Загадны лад | ||
я́ўкні | я́ўкніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
я́ўкнуўшы |
Крыніцы: