я́сеннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
я́сеннік | я́сеннікі | |
я́сенніку | я́сеннікаў | |
я́сенніку | я́сеннікам | |
я́сеннік | я́сеннікі | |
я́сеннікам | я́сеннікамі | |
я́сенніку | я́сенніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)