Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прынудзі́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прынуджу́ся прыну́дзімся
2-я ас. прыну́дзішся прыну́дзіцеся
3-я ас. прыну́дзіцца прыну́дзяцца
Прошлы час
м. прынудзі́ўся прынудзі́ліся
ж. прынудзі́лася
н. прынудзі́лася
Загадны лад
2-я ас. прынудзі́ся прынудзі́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час прынудзі́ўшыся

Іншыя варыянты: прыну́дзіцца.

Крыніцы: piskunou2012.

прыну́ка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. прыну́ка
Р. прыну́кі
Д. прыну́цы
В. прыну́ку
Т. прыну́кай
прыну́каю
М. прыну́цы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прынука́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. прынука́нне
Р. прынука́ння
Д. прынука́нню
В. прынука́нне
Т. прынука́ннем
М. прынука́нні

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

прыну́каны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыну́каны прыну́каная прыну́канае прыну́каныя
Р. прыну́канага прыну́канай
прыну́канае
прыну́канага прыну́каных
Д. прыну́канаму прыну́канай прыну́канаму прыну́каным
В. прыну́каны (неадуш.)
прыну́канага (адуш.)
прыну́каную прыну́канае прыну́каныя (неадуш.)
прыну́каных (адуш.)
Т. прыну́каным прыну́канай
прыну́канаю
прыну́каным прыну́канымі
М. прыну́каным прыну́канай прыну́каным прыну́каных

Крыніцы: piskunou2012.

прыну́каны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыну́каны прыну́каная прыну́канае прыну́каныя
Р. прыну́канага прыну́канай
прыну́канае
прыну́канага прыну́каных
Д. прыну́канаму прыну́канай прыну́канаму прыну́каным
В. прыну́каны (неадуш.)
прыну́канага (адуш.)
прыну́каную прыну́канае прыну́каныя (неадуш.)
прыну́каных (адуш.)
Т. прыну́каным прыну́канай
прыну́канаю
прыну́каным прыну́канымі
М. прыну́каным прыну́канай прыну́каным прыну́каных

Крыніцы: piskunou2012.

прыну́каць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыну́каю прыну́каем
2-я ас. прыну́каеш прыну́каеце
3-я ас. прыну́кае прыну́каюць
Прошлы час
м. прыну́каў прыну́калі
ж. прыну́кала
н. прыну́кала
Загадны лад
2-я ас. прыну́кай прыну́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыну́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прынука́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прынука́ю прынука́ем
2-я ас. прынука́еш прынука́еце
3-я ас. прынука́е прынука́юць
Прошлы час
м. прынука́ў прынука́лі
ж. прынука́ла
н. прынука́ла
Загадны лад
2-я ас. прынука́й прынука́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прынука́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыну́кванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прыну́кванне прыну́кванні
Р. прыну́квання прыну́кванняў
Д. прыну́кванню прыну́кванням
В. прыну́кванне прыну́кванні
Т. прыну́кваннем прыну́кваннямі
М. прыну́кванні прыну́кваннях

Крыніцы: piskunou2012.

прыну́кваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыну́кваю прыну́кваем
2-я ас. прыну́кваеш прыну́кваеце
3-я ас. прыну́квае прыну́кваюць
Прошлы час
м. прыну́кваў прыну́квалі
ж. прыну́квала
н. прыну́квала
Загадны лад
2-я ас. прыну́квай прыну́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыну́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прыну́кна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прыну́кна - -

Крыніцы: piskunou2012.