манты́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
манты́чу |
манты́чым |
| 2-я ас. |
манты́чыш |
манты́чыце |
| 3-я ас. |
манты́чыць |
манты́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
манты́чыў |
манты́чылі |
| ж. |
манты́чыла |
| н. |
манты́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
манты́ч |
манты́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
манты́чачы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ма́нтыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ма́нтыя |
ма́нтыі |
| Р. |
ма́нтыі |
ма́нтый |
| Д. |
ма́нтыі |
ма́нтыям |
| В. |
ма́нтыю |
ма́нтыі |
| Т. |
ма́нтыяй ма́нтыяю |
ма́нтыямі |
| М. |
ма́нтыі |
ма́нтыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мантэвідэ́а
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, нескланяльны
|
адз. |
| Н. |
Мантэвідэ́а |
| Р. |
Мантэвідэ́а |
| Д. |
Мантэвідэ́а |
| В. |
Мантэвідэ́а |
| Т. |
Мантэвідэ́а |
| М. |
Мантэвідэ́а |
мантэкры́ста
‘стрэльба’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
| Р. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
| Д. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
| В. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
| Т. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
| М. |
мантэкры́ста |
мантэкры́ста |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
мануа́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мануа́л |
мануа́лы |
| Р. |
мануа́ла |
мануа́лаў |
| Д. |
мануа́лу |
мануа́лам |
| В. |
мануа́л |
мануа́лы |
| Т. |
мануа́лам |
мануа́ламі |
| М. |
мануа́ле |
мануа́лах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мануалі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мануалі́ст |
мануалі́сты |
| Р. |
мануалі́ста |
мануалі́стаў |
| Д. |
мануалі́сту |
мануалі́стам |
| В. |
мануалі́ста |
мануалі́стаў |
| Т. |
мануалі́стам |
мануалі́стамі |
| М. |
мануалі́сце |
мануалі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
мануа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мануа́льны |
мануа́льная |
мануа́льнае |
мануа́льныя |
| Р. |
мануа́льнага |
мануа́льнай мануа́льнае |
мануа́льнага |
мануа́льных |
| Д. |
мануа́льнаму |
мануа́льнай |
мануа́льнаму |
мануа́льным |
| В. |
мануа́льны (неадуш.) мануа́льнага (адуш.) |
мануа́льную |
мануа́льнае |
мануа́льныя (неадуш.) мануа́льных (адуш.) |
| Т. |
мануа́льным |
мануа́льнай мануа́льнаю |
мануа́льным |
мануа́льнымі |
| М. |
мануа́льным |
мануа́льнай |
мануа́льным |
мануа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
мануа́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мануа́льшчык |
мануа́льшчыкі |
| Р. |
мануа́льшчыка |
мануа́льшчыкаў |
| Д. |
мануа́льшчыку |
мануа́льшчыкам |
| В. |
мануа́льшчыка |
мануа́льшчыкаў |
| Т. |
мануа́льшчыкам |
мануа́льшчыкамі |
| М. |
мануа́льшчыку |
мануа́льшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.