пракурады́міць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракурады́млю |
пракурады́мім |
| 2-я ас. |
пракурады́міш |
пракурады́міце |
| 3-я ас. |
пракурады́міць |
пракурады́мяць |
| Прошлы час |
| м. |
пракурады́міў |
пракурады́мілі |
| ж. |
пракурады́міла |
| н. |
пракурады́міла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракурады́м |
пракурады́мце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
пракурады́міўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
пракурады́млены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракурады́млены |
пракурады́мленая |
пракурады́мленае |
пракурады́мленыя |
| Р. |
пракурады́мленага |
пракурады́мленай пракурады́мленае |
пракурады́мленага |
пракурады́мленых |
| Д. |
пракурады́мленаму |
пракурады́мленай |
пракурады́мленаму |
пракурады́мленым |
| В. |
пракурады́млены пракурады́мленага |
пракурады́мленую |
пракурады́мленае |
пракурады́мленыя пракурады́мленых |
| Т. |
пракурады́мленым |
пракурады́мленай пракурады́мленаю |
пракурады́мленым |
пракурады́мленымі |
| М. |
пракурады́мленым |
пракурады́мленай |
пракурады́мленым |
пракурады́мленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
пракурады́млены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пракурады́млены |
пракурады́мленая |
пракурады́мленае |
пракурады́мленыя |
| Р. |
пракурады́мленага |
пракурады́мленай пракурады́мленае |
пракурады́мленага |
пракурады́мленых |
| Д. |
пракурады́мленаму |
пракурады́мленай |
пракурады́мленаму |
пракурады́мленым |
| В. |
пракурады́млены пракурады́мленага |
пракурады́мленую |
пракурады́мленае |
пракурады́мленыя пракурады́мленых |
| Т. |
пракурады́мленым |
пракурады́мленай пракурады́мленаю |
пракурады́мленым |
пракурады́мленымі |
| М. |
пракурады́мленым |
пракурады́мленай |
пракурады́мленым |
пракурады́мленых |
Кароткая форма: пракурады́млена.
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012.
пракурады́млівацца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
пракурады́мліваецца |
пракурады́мліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
пракурады́мліваўся |
пракурады́мліваліся |
| ж. |
пракурады́млівалася |
| н. |
пракурады́млівалася |
Крыніцы:
sbm2012,
tsbm1984.
пракурады́мліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
пракурады́мліваю |
пракурады́мліваем |
| 2-я ас. |
пракурады́мліваеш |
пракурады́мліваеце |
| 3-я ас. |
пракурады́млівае |
пракурады́мліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
пракурады́мліваў |
пракурады́млівалі |
| ж. |
пракурады́млівала |
| н. |
пракурады́млівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
пракурады́млівай |
пракурады́млівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
пракурады́мліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
праку́раны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праку́раны |
праку́раная |
праку́ранае |
праку́раныя |
| Р. |
праку́ранага |
праку́ранай праку́ранае |
праку́ранага |
праку́раных |
| Д. |
праку́ранаму |
праку́ранай |
праку́ранаму |
праку́раным |
| В. |
праку́раны (неадуш.) праку́ранага (адуш.) |
праку́раную |
праку́ранае |
праку́раныя (неадуш.) праку́раных (адуш.) |
| Т. |
праку́раным |
праку́ранай праку́ранаю |
праку́раным |
праку́ранымі |
| М. |
праку́раным |
праку́ранай |
праку́раным |
праку́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
праку́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праку́раны |
праку́раная |
праку́ранае |
праку́раныя |
| Р. |
праку́ранага |
праку́ранай праку́ранае |
праку́ранага |
праку́раных |
| Д. |
праку́ранаму |
праку́ранай |
праку́ранаму |
праку́раным |
| В. |
праку́раны (неадуш.) праку́ранага (адуш.) |
праку́раную |
праку́ранае |
праку́раныя (неадуш.) праку́раных (адуш.) |
| Т. |
праку́раным |
праку́ранай праку́ранаю |
праку́раным |
праку́ранымі |
| М. |
праку́раным |
праку́ранай |
праку́раным |
праку́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
праку́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
праку́раны |
праку́раная |
праку́ранае |
праку́раныя |
| Р. |
праку́ранага |
праку́ранай праку́ранае |
праку́ранага |
праку́раных |
| Д. |
праку́ранаму |
праку́ранай |
праку́ранаму |
праку́раным |
| В. |
праку́раны (неадуш.) праку́ранага (адуш.) |
праку́раную |
праку́ранае |
праку́раныя (неадуш.) праку́раных (адуш.) |
| Т. |
праку́раным |
праку́ранай праку́ранаю |
праку́раным |
праку́ранымі |
| М. |
праку́раным |
праку́ранай |
праку́раным |
праку́раных |
Кароткая форма: праку́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
пракура́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пракура́т |
пракура́ты |
| Р. |
пракура́та |
пракура́таў |
| Д. |
пракура́ту |
пракура́там |
| В. |
пракура́та |
пракура́таў |
| Т. |
пракура́там |
пракура́тамі |
| М. |
пракура́це |
пракура́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пракура́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пракура́тар |
пракура́тары |
| Р. |
пракура́тара |
пракура́тараў |
| Д. |
пракура́тару |
пракура́тарам |
| В. |
пракура́тара |
пракура́тараў |
| Т. |
пракура́тарам |
пракура́тарамі |
| М. |
пракура́тару |
пракура́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.