пракурады́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракурады́млю пракурады́мім
2-я ас. пракурады́міш пракурады́міце
3-я ас. пракурады́міць пракурады́мяць
Прошлы час
м. пракурады́міў пракурады́мілі
ж. пракурады́міла
н. пракурады́міла
Загадны лад
2-я ас. пракурады́м пракурады́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракурады́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)