Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

баўтну́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. баўтну́ баўтнё́м
2-я ас. баўтне́ш баўтняце́
3-я ас. баўтне́ баўтну́ць
Прошлы час
м. баўтну́ў баўтну́лі
ж. баўтну́ла
н. баўтну́ла
Загадны лад
2-я ас. баўтні́ баўтні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час баўтну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Баўтраме́і

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Баўтраме́і
Р. Баўтраме́яў
Д. Баўтраме́ям
В. Баўтраме́і
Т. Баўтраме́ямі
М. Баўтраме́ях

баўту́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. баўту́н баўтуны́
Р. баўтуна́ баўтуно́ў
Д. баўтуну́ баўтуна́м
В. баўту́н баўтуны́
Т. баўтуно́м баўтуна́мі
М. баўтуне́ баўтуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баўту́ха

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. баўту́ха
Р. баўту́хі
Д. баўту́се
В. баўту́ху
Т. баўту́хай
баўту́хаю
М. баўту́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

баўту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. баўту́шка
Р. баўту́шкі
Д. баўту́шцы
В. баўту́шку
Т. баўту́шкай
баўту́шкаю
М. баўту́шцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

баўты́х

выклічнік

Крыніцы: piskunou2012.

Баўці́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Баўці́чы
Р. Баўці́ч
Баўці́чаў
Д. Баўці́чам
В. Баўці́чы
Т. Баўці́чамі
М. Баўці́чах

ба́х

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баха́начка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. баха́начка баха́начкі
Р. баха́начкі баха́начак
Д. баха́начцы баха́начкам
В. баха́начку баха́начкі
Т. баха́начкай
баха́начкаю
баха́начкамі
М. баха́начцы баха́начках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

бахане́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бахане́ц баханцы́
Р. баханца́ баханцо́ў
Д. баханцу́ баханца́м
В. бахане́ц баханцы́
Т. баханцо́м баханца́мі
М. баханцу́ баханца́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.