стэнды́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэнды́стка |
стэнды́сткі |
Р. |
стэнды́сткі |
стэнды́стак |
Д. |
стэнды́стцы |
стэнды́сткам |
В. |
стэнды́стку |
стэнды́стак |
Т. |
стэнды́сткай стэнды́сткаю |
стэнды́сткамі |
М. |
стэнды́стцы |
стэнды́стках |
Крыніцы:
piskunou2012.
стэні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэні́чны |
стэні́чная |
стэні́чнае |
стэні́чныя |
Р. |
стэні́чнага |
стэні́чнай стэні́чнае |
стэні́чнага |
стэні́чных |
Д. |
стэні́чнаму |
стэні́чнай |
стэні́чнаму |
стэні́чным |
В. |
стэні́чны (неадуш.) стэні́чнага (адуш.) |
стэні́чную |
стэні́чнае |
стэні́чныя (неадуш.) стэні́чных (адуш.) |
Т. |
стэні́чным |
стэні́чнай стэні́чнаю |
стэні́чным |
стэні́чнымі |
М. |
стэні́чным |
стэні́чнай |
стэні́чным |
стэні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
стэно́граф
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэно́граф |
стэно́графы |
Р. |
стэно́графа |
стэно́графаў |
Д. |
стэно́графу |
стэно́графам |
В. |
стэно́графа |
стэно́графаў |
Т. |
стэно́графам |
стэно́графамі |
М. |
стэно́графе |
стэно́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стэно́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
стэно́з |
Р. |
стэно́зу |
Д. |
стэно́зу |
В. |
стэно́з |
Т. |
стэно́зам |
М. |
стэно́зе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стэно́зны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэно́зны |
стэно́зная |
стэно́знае |
стэно́зныя |
Р. |
стэно́знага |
стэно́знай стэно́знае |
стэно́знага |
стэно́зных |
Д. |
стэно́знаму |
стэно́знай |
стэно́знаму |
стэно́зным |
В. |
стэно́зны (неадуш.) стэно́знага (адуш.) |
стэно́зную |
стэно́знае |
стэно́зныя (неадуш.) стэно́зных (адуш.) |
Т. |
стэно́зным |
стэно́знай стэно́знаю |
стэно́зным |
стэно́знымі |
М. |
стэно́зным |
стэно́знай |
стэно́зным |
стэно́зных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
стэно́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэно́п |
стэно́пы |
Р. |
стэно́па |
стэно́паў |
Д. |
стэно́пу |
стэно́пам |
В. |
стэно́п |
стэно́пы |
Т. |
стэно́пам |
стэно́памі |
М. |
стэно́пе |
стэно́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стэ́нтар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэ́нтар |
стэ́нтары |
Р. |
стэ́нтара |
стэ́нтараў |
Д. |
стэ́нтару |
стэ́нтарам |
В. |
стэ́нтара |
стэ́нтараў |
Т. |
стэ́нтарам |
стэ́нтарамі |
М. |
стэ́нтары |
стэ́нтарах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
стэ́ньга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэ́ньга |
стэ́ньгі |
Р. |
стэ́ньгі |
стэ́ньгаў |
Д. |
стэ́ньзе |
стэ́ньгам |
В. |
стэ́ньгу |
стэ́ньгі |
Т. |
стэ́ньгай стэ́ньгаю |
стэ́ньгамі |
М. |
стэ́ньзе |
стэ́ньгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
стэ́ньгавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стэ́ньгавы |
стэ́ньгавая |
стэ́ньгавае |
стэ́ньгавыя |
Р. |
стэ́ньгавага |
стэ́ньгавай стэ́ньгавае |
стэ́ньгавага |
стэ́ньгавых |
Д. |
стэ́ньгаваму |
стэ́ньгавай |
стэ́ньгаваму |
стэ́ньгавым |
В. |
стэ́ньгавы (неадуш.) стэ́ньгавага (адуш.) |
стэ́ньгавую |
стэ́ньгавае |
стэ́ньгавыя (неадуш.) стэ́ньгавых (адуш.) |
Т. |
стэ́ньгавым |
стэ́ньгавай стэ́ньгаваю |
стэ́ньгавым |
стэ́ньгавымі |
М. |
стэ́ньгавым |
стэ́ньгавай |
стэ́ньгавым |
стэ́ньгавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
стэ́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стэ́п |
стэ́пы |
Р. |
стэ́пу |
стэ́паў |
Д. |
стэ́пу |
стэ́пам |
В. |
стэ́п |
стэ́пы |
Т. |
стэ́пам |
стэ́памі |
М. |
стэ́пе |
стэ́пах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.