стэ́ньга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| стэ́ньга | стэ́ньгі | |
| стэ́ньгі | стэ́ньгаў | |
| стэ́ньзе | стэ́ньгам | |
| стэ́ньгу | стэ́ньгі | |
| стэ́ньгай стэ́ньгаю |
стэ́ньгамі | |
| стэ́ньзе | стэ́ньгах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)