прынараўля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынараўля́ю |
прынараўля́ем |
| 2-я ас. |
прынараўля́еш |
прынараўля́еце |
| 3-я ас. |
прынараўля́е |
прынараўля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прынараўля́ў |
прынараўля́лі |
| ж. |
прынараўля́ла |
| н. |
прынараўля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынараўля́й |
прынараўля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прынараўля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынаро́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынаро́ўка |
| Р. |
прынаро́ўкі |
| Д. |
прынаро́ўцы |
| В. |
прынаро́ўку |
| Т. |
прынаро́ўкай прынаро́ўкаю |
| М. |
прынаро́ўцы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынаро́ўлены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынаро́ўлены |
прынаро́ўленая |
прынаро́ўленае |
прынаро́ўленыя |
| Р. |
прынаро́ўленага |
прынаро́ўленай прынаро́ўленае |
прынаро́ўленага |
прынаро́ўленых |
| Д. |
прынаро́ўленаму |
прынаро́ўленай |
прынаро́ўленаму |
прынаро́ўленым |
| В. |
прынаро́ўлены (неадуш.) прынаро́ўленага (адуш.) |
прынаро́ўленую |
прынаро́ўленае |
прынаро́ўленыя (неадуш.) прынаро́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленай прынаро́ўленаю |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленымі |
| М. |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленай |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынаро́ўлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынаро́ўлены |
прынаро́ўленая |
прынаро́ўленае |
прынаро́ўленыя |
| Р. |
прынаро́ўленага |
прынаро́ўленай прынаро́ўленае |
прынаро́ўленага |
прынаро́ўленых |
| Д. |
прынаро́ўленаму |
прынаро́ўленай |
прынаро́ўленаму |
прынаро́ўленым |
| В. |
прынаро́ўлены (неадуш.) прынаро́ўленага (адуш.) |
прынаро́ўленую |
прынаро́ўленае |
прынаро́ўленыя (неадуш.) прынаро́ўленых (адуш.) |
| Т. |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленай прынаро́ўленаю |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленымі |
| М. |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленай |
прынаро́ўленым |
прынаро́ўленых |
Кароткая форма: прынаро́ўлена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынаро́ўлівацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынаро́ўліваюся |
прынаро́ўліваемся |
| 2-я ас. |
прынаро́ўліваешся |
прынаро́ўліваецеся |
| 3-я ас. |
прынаро́ўліваецца |
прынаро́ўліваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прынаро́ўліваўся |
прынаро́ўліваліся |
| ж. |
прынаро́ўлівалася |
| н. |
прынаро́ўлівалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынаро́ўлівайся |
прынаро́ўлівайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прынаро́ўліваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынаро́ўліваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынаро́ўліваю |
прынаро́ўліваем |
| 2-я ас. |
прынаро́ўліваеш |
прынаро́ўліваеце |
| 3-я ас. |
прынаро́ўлівае |
прынаро́ўліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прынаро́ўліваў |
прынаро́ўлівалі |
| ж. |
прынаро́ўлівала |
| н. |
прынаро́ўлівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынаро́ўлівай |
прынаро́ўлівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прынаро́ўліваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынасе́ннік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прынасе́ннік |
прынасе́ннікі |
| Р. |
прынасе́нніка |
прынасе́ннікаў |
| Д. |
прынасе́нніку |
прынасе́ннікам |
| В. |
прынасе́ннік |
прынасе́ннікі |
| Т. |
прынасе́ннікам |
прынасе́ннікамі |
| М. |
прынасе́нніку |
прынасе́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.