прынашэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прынашэ́нне | прынашэ́нні | |
| прынашэ́ння | прынашэ́нняў | |
| прынашэ́нню | прынашэ́нням | |
| прынашэ́нне | прынашэ́нні | |
| прынашэ́ннем | прынашэ́ннямі | |
| прынашэ́нні | прынашэ́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)