Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

практыцы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. практыцы́зм
Р. практыцы́зму
Д. практыцы́зму
В. практыцы́зм
Т. практыцы́змам
М. практыцы́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

практы́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
практы́чна практы́чней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

практы́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. практы́чнасць
Р. практы́чнасці
Д. практы́чнасці
В. практы́чнасць
Т. практы́чнасцю
М. практы́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

практы́чна-пераўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. практы́чна-пераўтвара́льны практы́чна-пераўтвара́льная практы́чна-пераўтвара́льнае практы́чна-пераўтвара́льныя
Р. практы́чна-пераўтвара́льнага практы́чна-пераўтвара́льнай
практы́чна-пераўтвара́льнае		 практы́чна-пераўтвара́льнага практы́чна-пераўтвара́льных
Д. практы́чна-пераўтвара́льнаму практы́чна-пераўтвара́льнай практы́чна-пераўтвара́льнаму практы́чна-пераўтвара́льным
В. практы́чна-пераўтвара́льны (неадуш.)
практы́чна-пераўтвара́льнага (адуш.)		 практы́чна-пераўтвара́льную практы́чна-пераўтвара́льнае практы́чна-пераўтвара́льныя (неадуш.)
практы́чна-пераўтвара́льных (адуш.)
Т. практы́чна-пераўтвара́льным практы́чна-пераўтвара́льнай
практы́чна-пераўтвара́льнаю		 практы́чна-пераўтвара́льным практы́чна-пераўтвара́льнымі
М. практы́чна-пераўтвара́льным практы́чна-пераўтвара́льнай практы́чна-пераўтвара́льным практы́чна-пераўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

практы́чна-прадме́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. практы́чна-прадме́тны практы́чна-прадме́тная практы́чна-прадме́тнае практы́чна-прадме́тныя
Р. практы́чна-прадме́тнага практы́чна-прадме́тнай
практы́чна-прадме́тнае		 практы́чна-прадме́тнага практы́чна-прадме́тных
Д. практы́чна-прадме́тнаму практы́чна-прадме́тнай практы́чна-прадме́тнаму практы́чна-прадме́тным
В. практы́чна-прадме́тны (неадуш.)
практы́чна-прадме́тнага (адуш.)		 практы́чна-прадме́тную практы́чна-прадме́тнае практы́чна-прадме́тныя (неадуш.)
практы́чна-прадме́тных (адуш.)
Т. практы́чна-прадме́тным практы́чна-прадме́тнай
практы́чна-прадме́тнаю		 практы́чна-прадме́тным практы́чна-прадме́тнымі
М. практы́чна-прадме́тным практы́чна-прадме́тнай практы́чна-прадме́тным практы́чна-прадме́тных

Крыніцы: piskunou2012.

практы́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. практы́чны практы́чная практы́чнае практы́чныя
Р. практы́чнага практы́чнай
практы́чнае		 практы́чнага практы́чных
Д. практы́чнаму практы́чнай практы́чнаму практы́чным
В. практы́чны (неадуш.)
практы́чнага (адуш.)		 практы́чную практы́чнае практы́чныя (неадуш.)
практы́чных (адуш.)
Т. практы́чным практы́чнай
практы́чнаю		 практы́чным практы́чнымі
М. практы́чным практы́чнай практы́чным практы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

практы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. практы́чны практы́чная практы́чнае практы́чныя
Р. практы́чнага практы́чнай
практы́чнае		 практы́чнага практы́чных
Д. практы́чнаму практы́чнай практы́чнаму практы́чным
В. практы́чны (неадуш.)
практы́чнага (адуш.)		 практы́чную практы́чнае практы́чныя (неадуш.)
практы́чных (адуш.)
Т. практы́чным практы́чнай
практы́чнаю		 практы́чным практы́чнымі
М. практы́чным практы́чнай практы́чным практы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пракуга́каць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пракуга́каю пракуга́каем
2-я ас. пракуга́каеш пракуга́каеце
3-я ас. пракуга́кае пракуга́каюць
Прошлы час
м. пракуга́каў пракуга́калі
ж. пракуга́кала
н. пракуга́кала
Загадны лад
2-я ас. пракуга́кай пракуга́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час пракуга́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

праку́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праку́да праку́ды
Р. праку́ды праку́д
Д. праку́дзе праку́дам
В. праку́ду праку́д
Т. праку́дай
праку́даю		 праку́дамі
М. праку́дзе праку́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праку́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праку́да праку́ды
Р. праку́ды праку́д
Д. праку́ду праку́дам
В. праку́ду праку́д
Т. праку́дам праку́дамі
М. праку́дзе праку́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.