прынаня́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынаня́ты |
прынаня́тая |
прынаня́тае |
прынаня́тыя |
| Р. |
прынаня́тага |
прынаня́тай прынаня́тае |
прынаня́тага |
прынаня́тых |
| Д. |
прынаня́таму |
прынаня́тай |
прынаня́таму |
прынаня́тым |
| В. |
прынаня́ты (неадуш.) прынаня́тага (адуш.) |
прынаня́тую |
прынаня́тае |
прынаня́тыя (неадуш.) прынаня́тых (адуш.) |
| Т. |
прынаня́тым |
прынаня́тай прынаня́таю |
прынаня́тым |
прынаня́тымі |
| М. |
прынаня́тым |
прынаня́тай |
прынаня́тым |
прынаня́тых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынаня́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынаня́ты |
прынаня́тая |
прынаня́тае |
прынаня́тыя |
| Р. |
прынаня́тага |
прынаня́тай прынаня́тае |
прынаня́тага |
прынаня́тых |
| Д. |
прынаня́таму |
прынаня́тай |
прынаня́таму |
прынаня́тым |
| В. |
прынаня́ты (неадуш.) прынаня́тага (адуш.) |
прынаня́тую |
прынаня́тае |
прынаня́тыя (неадуш.) прынаня́тых (адуш.) |
| Т. |
прынаня́тым |
прынаня́тай прынаня́таю |
прынаня́тым |
прынаня́тымі |
| М. |
прынаня́тым |
прынаня́тай |
прынаня́тым |
прынаня́тых |
Кароткая форма: прынаня́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынаня́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынайму́ |
прыно́ймем |
| 2-я ас. |
прыно́ймеш |
прыно́ймеце |
| 3-я ас. |
прыно́йме |
прыно́ймуць |
| Прошлы час |
| м. |
прынаня́ў |
прынанялі́ |
| ж. |
прынаняла́ |
| н. |
прынаняло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынаймі́ |
прынаймі́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынаня́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынапру́дзіць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынапру́джу |
прынапру́дзім |
| 2-я ас. |
прынапру́дзіш |
прынапру́дзіце |
| 3-я ас. |
прынапру́дзіць |
прынапру́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
прынапру́дзіў |
прынапру́дзілі |
| ж. |
прынапру́дзіла |
| н. |
прынапру́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынапру́дзь |
прынапру́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынапру́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынапу́траны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынапу́траны |
прынапу́траная |
прынапу́транае |
прынапу́траныя |
| Р. |
прынапу́транага |
прынапу́транай прынапу́транае |
прынапу́транага |
прынапу́траных |
| Д. |
прынапу́транаму |
прынапу́транай |
прынапу́транаму |
прынапу́траным |
| В. |
прынапу́траны (неадуш.) прынапу́транага (адуш.) |
прынапу́траную |
прынапу́транае |
прынапу́траныя (неадуш.) прынапу́траных (адуш.) |
| Т. |
прынапу́траным |
прынапу́транай прынапу́транаю |
прынапу́траным |
прынапу́транымі |
| М. |
прынапу́траным |
прынапу́транай |
прынапу́траным |
прынапу́траных |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынараві́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынараўлю́ся |
прынаро́вімся |
| 2-я ас. |
прынаро́вішся |
прынаро́віцеся |
| 3-я ас. |
прынаро́віцца |
прынаро́вяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прынараві́ўся |
прынараві́ліся |
| ж. |
прынараві́лася |
| н. |
прынараві́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынараві́ся |
прынараві́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынараві́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынараві́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынараўлю́ |
прынаро́вім |
| 2-я ас. |
прынаро́віш |
прынаро́віце |
| 3-я ас. |
прынаро́віць |
прынаро́вяць |
| Прошлы час |
| м. |
прынараві́ў |
прынараві́лі |
| ж. |
прынараві́ла |
| н. |
прынараві́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынараві́ |
прынараві́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынараві́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынараўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынараўле́нне |
| Р. |
прынараўле́ння |
| Д. |
прынараўле́нню |
| В. |
прынараўле́нне |
| Т. |
прынараўле́ннем |
| М. |
прынараўле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
прынараўля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынараўля́юся |
прынараўля́емся |
| 2-я ас. |
прынараўля́ешся |
прынараўля́ецеся |
| 3-я ас. |
прынараўля́ецца |
прынараўля́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прынараўля́ўся |
прынараўля́ліся |
| ж. |
прынараўля́лася |
| н. |
прынараўля́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынараўля́йся |
прынараўля́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прынараўля́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.