прынараўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| прынараўле́нне | |
| прынараўле́ння | |
| прынараўле́нню | |
| прынараўле́нне | |
| прынараўле́ннем | |
| прынараўле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)