набе́ла
прыслоўе
набе́ла | - | - |
Крыніцы:
набе́ла
прыслоўе
набе́ла | - | - |
Крыніцы:
набе́лены
прыметнік, якасны
набе́лены | набе́леная | набе́ленае | набе́леныя | |
набе́ленага | набе́ленай набе́ленае |
набе́ленага | набе́леных | |
набе́ленаму | набе́ленай | набе́ленаму | набе́леным | |
набе́лены ( набе́ленага ( |
набе́леную | набе́ленае | набе́леныя ( набе́леных ( |
|
набе́леным | набе́ленай набе́ленаю |
набе́леным | набе́ленымі | |
набе́леным | набе́ленай | набе́леным | набе́леных |
Крыніцы:
набе́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
набе́лены | набе́леная | набе́ленае | набе́леныя | |
набе́ленага | набе́ленай набе́ленае |
набе́ленага | набе́леных | |
набе́ленаму | набе́ленай | набе́ленаму | набе́леным | |
набе́лены ( набе́ленага ( |
набе́леную | набе́ленае | набе́леныя ( набе́леных ( |
|
набе́леным | набе́ленай набе́ленаю |
набе́леным | набе́ленымі | |
набе́леным | набе́ленай | набе́леным | набе́леных |
Кароткая форма: набе́лена.
Крыніцы:
набелія́т
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
набелія́т | набелія́ты | |
набелія́та | набелія́таў | |
набелія́ту | набелія́там | |
набелія́та | набелія́таў | |
набелія́там | набелія́тамі | |
набелія́це | набелія́тах |
Крыніцы:
На́беражная
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
На́беражная | |
На́беражнай | |
На́беражнай | |
На́беражную | |
На́беражнай На́беражнаю |
|
На́беражнай |
набіва́льнік
‘той, хто набівае, зараджае зброю’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
набіва́льнік | набіва́льнікі | |
набіва́льніка | набіва́льнікаў | |
набіва́льніку | набіва́льнікам | |
набіва́льніка | набіва́льнікаў | |
набіва́льнікам | набіва́льнікамі | |
набіва́льніку | набіва́льніках |
Крыніцы:
набіва́льны
прыметнік, адносны
набіва́льны | набіва́льная | набіва́льнае | набіва́льныя | |
набіва́льнага | набіва́льнай набіва́льнае |
набіва́льнага | набіва́льных | |
набіва́льнаму | набіва́льнай | набіва́льнаму | набіва́льным | |
набіва́льны ( набіва́льнага ( |
набіва́льную | набіва́льнае | набіва́льныя ( набіва́льных ( |
|
набіва́льным | набіва́льнай набіва́льнаю |
набіва́льным | набіва́льнымі | |
набіва́льным | набіва́льнай | набіва́льным | набіва́льных |
Крыніцы:
набіва́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
набіва́льшчык | набіва́льшчыкі | |
набіва́льшчыка | набіва́льшчыкаў | |
набіва́льшчыку | набіва́льшчыкам | |
набіва́льшчыка | набіва́льшчыкаў | |
набіва́льшчыкам | набіва́льшчыкамі | |
набіва́льшчыку | набіва́льшчыках |
Крыніцы:
набіва́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
набіва́льшчыца | набіва́льшчыцы | |
набіва́льшчыцы | набіва́льшчыц | |
набіва́льшчыцы | набіва́льшчыцам | |
набіва́льшчыцу | набіва́льшчыц | |
набіва́льшчыцай набіва́льшчыцаю |
набіва́льшчыцамі | |
набіва́льшчыцы | набіва́льшчыцах |
Крыніцы:
набіва́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
набіва́нка | набіва́нкі | |
набіва́нкі | набіва́нак | |
набіва́нцы | набіва́нкам | |
набіва́нку | набіва́нкі | |
набіва́нкай набіва́нкаю |
набіва́нкамі | |
набіва́нцы | набіва́нках |
Крыніцы: