Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

набе́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
набе́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

набе́лены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набе́лены набе́леная набе́ленае набе́леныя
Р. набе́ленага набе́ленай
набе́ленае
набе́ленага набе́леных
Д. набе́ленаму набе́ленай набе́ленаму набе́леным
В. набе́лены (неадуш.)
набе́ленага (адуш.)
набе́леную набе́ленае набе́леныя (неадуш.)
набе́леных (адуш.)
Т. набе́леным набе́ленай
набе́ленаю
набе́леным набе́ленымі
М. набе́леным набе́ленай набе́леным набе́леных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набе́лены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набе́лены набе́леная набе́ленае набе́леныя
Р. набе́ленага набе́ленай
набе́ленае
набе́ленага набе́леных
Д. набе́ленаму набе́ленай набе́ленаму набе́леным
В. набе́лены (неадуш.)
набе́ленага (адуш.)
набе́леную набе́ленае набе́леныя (неадуш.)
набе́леных (адуш.)
Т. набе́леным набе́ленай
набе́ленаю
набе́леным набе́ленымі
М. набе́леным набе́ленай набе́леным набе́леных

Кароткая форма: набе́лена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набелія́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набелія́т набелія́ты
Р. набелія́та набелія́таў
Д. набелія́ту набелія́там
В. набелія́та набелія́таў
Т. набелія́там набелія́тамі
М. набелія́це набелія́тах

Крыніцы: piskunou2012.

На́беражная

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
ж.
Н. На́беражная
Р. На́беражнай
Д. На́беражнай
В. На́беражную
Т. На́беражнай
На́беражнаю
М. На́беражнай

набіва́льнік

‘той, хто набівае, зараджае зброю’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набіва́льнік набіва́льнікі
Р. набіва́льніка набіва́льнікаў
Д. набіва́льніку набіва́льнікам
В. набіва́льніка набіва́льнікаў
Т. набіва́льнікам набіва́льнікамі
М. набіва́льніку набіва́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

набіва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набіва́льны набіва́льная набіва́льнае набіва́льныя
Р. набіва́льнага набіва́льнай
набіва́льнае
набіва́льнага набіва́льных
Д. набіва́льнаму набіва́льнай набіва́льнаму набіва́льным
В. набіва́льны (неадуш.)
набіва́льнага (адуш.)
набіва́льную набіва́льнае набіва́льныя (неадуш.)
набіва́льных (адуш.)
Т. набіва́льным набіва́льнай
набіва́льнаю
набіва́льным набіва́льнымі
М. набіва́льным набіва́льнай набіва́льным набіва́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

набіва́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набіва́льшчык набіва́льшчыкі
Р. набіва́льшчыка набіва́льшчыкаў
Д. набіва́льшчыку набіва́льшчыкам
В. набіва́льшчыка набіва́льшчыкаў
Т. набіва́льшчыкам набіва́льшчыкамі
М. набіва́льшчыку набіва́льшчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набіва́льшчыца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. набіва́льшчыца набіва́льшчыцы
Р. набіва́льшчыцы набіва́льшчыц
Д. набіва́льшчыцы набіва́льшчыцам
В. набіва́льшчыцу набіва́льшчыц
Т. набіва́льшчыцай
набіва́льшчыцаю
набіва́льшчыцамі
М. набіва́льшчыцы набіва́льшчыцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набіва́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. набіва́нка набіва́нкі
Р. набіва́нкі набіва́нак
Д. набіва́нцы набіва́нкам
В. набіва́нку набіва́нкі
Т. набіва́нкай
набіва́нкаю
набіва́нкамі
М. набіва́нцы набіва́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.