мастаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
мастаўшчы́к |
мастаўшчыкі́ |
Р. |
мастаўшчыка́ |
мастаўшчыко́ў |
Д. |
мастаўшчыку́ |
мастаўшчыка́м |
В. |
мастаўшчыка́ |
мастаўшчыко́ў |
Т. |
мастаўшчыко́м |
мастаўшчыка́мі |
М. |
мастаўшчыку́ |
мастаўшчыка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маста́цкасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
маста́цкасць |
Р. |
маста́цкасці |
Д. |
маста́цкасці |
В. |
маста́цкасць |
Т. |
маста́цкасцю |
М. |
маста́цкасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.