мастаўшчы́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мастаўшчы́к мастаўшчыкі́
Р. мастаўшчыка́ мастаўшчыко́ў
Д. мастаўшчыку́ мастаўшчыка́м
В. мастаўшчыка́ мастаўшчыко́ў
Т. мастаўшчыко́м мастаўшчыка́мі
М. мастаўшчыку́ мастаўшчыка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)