аблята́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблята́ны |
аблята́ная |
аблята́нае |
аблята́ныя |
| Р. |
аблята́нага |
аблята́най аблята́нае |
аблята́нага |
аблята́ных |
| Д. |
аблята́наму |
аблята́най |
аблята́наму |
аблята́ным |
| В. |
аблята́ны (неадуш.) аблята́нага (адуш.) |
аблята́ную |
аблята́нае |
аблята́ныя (неадуш.) аблята́ных (адуш.) |
| Т. |
аблята́ным |
аблята́най аблята́наю |
аблята́ным |
аблята́нымі |
| М. |
аблята́ным |
аблята́най |
аблята́ным |
аблята́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аблята́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблята́ны |
аблята́ная |
аблята́нае |
аблята́ныя |
| Р. |
аблята́нага |
аблята́най аблята́нае |
аблята́нага |
аблята́ных |
| Д. |
аблята́наму |
аблята́най |
аблята́наму |
аблята́ным |
| В. |
аблята́ны (неадуш.) аблята́нага (адуш.) |
аблята́ную |
аблята́нае |
аблята́ныя (неадуш.) аблята́ных (адуш.) |
| Т. |
аблята́ным |
аблята́най аблята́наю |
аблята́ным |
аблята́нымі |
| М. |
аблята́ным |
аблята́най |
аблята́ным |
аблята́ных |
Кароткая форма: аблята́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аблята́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
аблята́ны |
аблята́ная |
аблята́нае |
аблята́ныя |
| Р. |
аблята́нага |
аблята́най аблята́нае |
аблята́нага |
аблята́ных |
| Д. |
аблята́наму |
аблята́най |
аблята́наму |
аблята́ным |
| В. |
аблята́ны (неадуш.) аблята́нага (адуш.) |
аблята́ную |
аблята́нае |
аблята́ныя (неадуш.) аблята́ных (адуш.) |
| Т. |
аблята́ным |
аблята́най аблята́наю |
аблята́ным |
аблята́нымі |
| М. |
аблята́ным |
аблята́най |
аблята́ным |
аблята́ных |
Кароткая форма: аблята́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
аблята́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблята́ю |
аблята́ем |
| 2-я ас. |
аблята́еш |
аблята́еце |
| 3-я ас. |
аблята́е |
аблята́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аблята́ў |
аблята́лі |
| ж. |
аблята́ла |
| н. |
аблята́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аблята́й |
аблята́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
аблята́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
аблята́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблята́ю |
аблята́ем |
| 2-я ас. |
аблята́еш |
аблята́еце |
| 3-я ас. |
аблята́е |
аблята́юць |
| Прошлы час |
| м. |
аблята́ў |
аблята́лі |
| ж. |
аблята́ла |
| н. |
аблята́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
аблята́й |
аблята́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
аблята́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Аблято́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Аблято́ва |
| Р. |
Аблято́ва |
| Д. |
Аблято́ву |
| В. |
Аблято́ва |
| Т. |
Аблято́вам |
| М. |
Аблято́ве |
абляты́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
абляты́ў |
абляты́вы |
| Р. |
абляты́ва |
абляты́ваў |
| Д. |
абляты́ву |
абляты́вам |
| В. |
абляты́ў |
абляты́вы |
| Т. |
абляты́вам |
абляты́вамі |
| М. |
абляты́ве |
абляты́вах |
Крыніцы:
piskunou2012.
абля́ўт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абля́ўт |
| Р. |
абля́ўта |
| Д. |
абля́ўту |
| В. |
абля́ўт |
| Т. |
абля́ўтам |
| М. |
абля́ўце |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
абляце́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абляце́лы |
абляце́лая |
абляце́лае |
абляце́лыя |
| Р. |
абляце́лага |
абляце́лай абляце́лае |
абляце́лага |
абляце́лых |
| Д. |
абляце́ламу |
абляце́лай |
абляце́ламу |
абляце́лым |
| В. |
абляце́лы (неадуш.) абляце́лага (адуш.) |
абляце́лую |
абляце́лае |
абляце́лыя (неадуш.) абляце́лых (адуш.) |
| Т. |
абляце́лым |
абляце́лай абляце́лаю |
абляце́лым |
абляце́лымі |
| М. |
абляце́лым |
абляце́лай |
абляце́лым |
абляце́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
абляце́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
аблячу́ |
абляці́м |
| 2-я ас. |
абляці́ш |
аблеціце́ |
| 3-я ас. |
абляці́ць |
абляця́ць |
| Прошлы час |
| м. |
абляце́ў |
абляце́лі |
| ж. |
абляце́ла |
| н. |
абляце́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абляці́ |
абляці́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абляце́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.