Аблято́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Аблято́ва
Р. Аблято́ва
Д. Аблято́ву
В. Аблято́ва
Т. Аблято́вам
М. Аблято́ве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)