прымы́слены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымы́слены |
прымы́сленая |
прымы́сленае |
прымы́сленыя |
| Р. |
прымы́сленага |
прымы́сленай прымы́сленае |
прымы́сленага |
прымы́сленых |
| Д. |
прымы́сленаму |
прымы́сленай |
прымы́сленаму |
прымы́сленым |
| В. |
прымы́слены (неадуш.) прымы́сленага (адуш.) |
прымы́сленую |
прымы́сленае |
прымы́сленыя (неадуш.) прымы́сленых (адуш.) |
| Т. |
прымы́сленым |
прымы́сленай прымы́сленаю |
прымы́сленым |
прымы́сленымі |
| М. |
прымы́сленым |
прымы́сленай |
прымы́сленым |
прымы́сленых |
Кароткая форма: прымы́слена.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прымы́сліваць
‘дадаваць выдуманае, прыдумляць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымы́сліваю |
прымы́сліваем |
| 2-я ас. |
прымы́сліваеш |
прымы́сліваеце |
| 3-я ас. |
прымы́слівае |
прымы́сліваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прымы́сліваў |
прымы́слівалі |
| ж. |
прымы́слівала |
| н. |
прымы́слівала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымы́слівай |
прымы́слівайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымы́сліваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прымы́сліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымы́слю |
прымы́слім |
| 2-я ас. |
прымы́сліш |
прымы́сліце |
| 3-я ас. |
прымы́сліць |
прымы́сляць |
| Прошлы час |
| м. |
прымы́сліў |
прымы́слілі |
| ж. |
прымы́сліла |
| н. |
прымы́сліла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымы́слі |
прымы́сліце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прымы́сліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымяжо́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымяжо́ваны |
прымяжо́ваная |
прымяжо́ванае |
прымяжо́ваныя |
| Р. |
прымяжо́ванага |
прымяжо́ванай прымяжо́ванае |
прымяжо́ванага |
прымяжо́ваных |
| Д. |
прымяжо́ванаму |
прымяжо́ванай |
прымяжо́ванаму |
прымяжо́ваным |
| В. |
прымяжо́ваны прымяжо́ванага |
прымяжо́ваную |
прымяжо́ванае |
прымяжо́ваныя прымяжо́ваных |
| Т. |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванай прымяжо́ванаю |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванымі |
| М. |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванай |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
прымяжо́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымяжо́ваны |
прымяжо́ваная |
прымяжо́ванае |
прымяжо́ваныя |
| Р. |
прымяжо́ванага |
прымяжо́ванай прымяжо́ванае |
прымяжо́ванага |
прымяжо́ваных |
| Д. |
прымяжо́ванаму |
прымяжо́ванай |
прымяжо́ванаму |
прымяжо́ваным |
| В. |
прымяжо́ваны прымяжо́ванага |
прымяжо́ваную |
прымяжо́ванае |
прымяжо́ваныя прымяжо́ваных |
| Т. |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванай прымяжо́ванаю |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванымі |
| М. |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ванай |
прымяжо́ваным |
прымяжо́ваных |
Кароткая форма: прымяжо́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
прымяжо́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прымяжо́ўваецца |
прымяжо́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прымяжо́ўваўся |
прымяжо́ўваліся |
| ж. |
прымяжо́ўвалася |
| н. |
прымяжо́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымяжо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прымяжо́ўваю |
прымяжо́ўваем |
| 2-я ас. |
прымяжо́ўваеш |
прымяжо́ўваеце |
| 3-я ас. |
прымяжо́ўвае |
прымяжо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прымяжо́ўваў |
прымяжо́ўвалі |
| ж. |
прымяжо́ўвала |
| н. |
прымяжо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прымяжо́ўвай |
прымяжо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прымяжо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прымяне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымяне́нне |
| Р. |
прымяне́ння |
| Д. |
прымяне́нню |
| В. |
прымяне́нне |
| Т. |
прымяне́ннем |
| М. |
прымяне́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прымяні́масць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прымяні́масць |
| Р. |
прымяні́масці |
| Д. |
прымяні́масці |
| В. |
прымяні́масць |
| Т. |
прымяні́масцю |
| М. |
прымяні́масці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прымяні́мы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прымяні́мы |
прымяні́мая |
прымяні́мае |
прымяні́мыя |
| Р. |
прымяні́мага |
прымяні́май прымяні́мае |
прымяні́мага |
прымяні́мых |
| Д. |
прымяні́маму |
прымяні́май |
прымяні́маму |
прымяні́мым |
| В. |
прымяні́мы (неадуш.) прымяні́мага (адуш.) |
прымяні́мую |
прымяні́мае |
прымяні́мыя (неадуш.) прымяні́мых (адуш.) |
| Т. |
прымяні́мым |
прымяні́май прымяні́маю |
прымяні́мым |
прымяні́мымі |
| М. |
прымяні́мым |
прымяні́май |
прымяні́мым |
прымяні́мых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.