прымяні́мы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прымяні́мы прымяні́мая прымяні́мае прымяні́мыя
Р. прымяні́мага прымяні́май
прымяні́мае		 прымяні́мага прымяні́мых
Д. прымяні́маму прымяні́май прымяні́маму прымяні́мым
В. прымяні́мы (неадуш.)
прымяні́мага (адуш.)		 прымяні́мую прымяні́мае прымяні́мыя (неадуш.)
прымяні́мых (адуш.)
Т. прымяні́мым прымяні́май
прымяні́маю		 прымяні́мым прымяні́мымі
М. прымяні́мым прымяні́май прымяні́мым прымяні́мых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)