скута́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скута́юся |
скута́емся |
2-я ас. |
скута́ешся |
скута́ецеся |
3-я ас. |
скута́ецца |
скута́юцца |
Прошлы час |
м. |
скута́ўся |
скута́ліся |
ж. |
скута́лася |
н. |
скута́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
скута́йся |
скута́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скута́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
ску́таю |
ску́таем |
2-я ас. |
ску́таеш |
ску́таеце |
3-я ас. |
ску́тае |
ску́таюць |
Прошлы час |
м. |
ску́таў |
ску́талі |
ж. |
ску́тала |
н. |
ску́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
ску́тай |
ску́тайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
ску́таўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
скута́ць
‘зачыняць, хаваць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
скута́ю |
скута́ем |
2-я ас. |
скута́еш |
скута́еце |
3-я ас. |
скута́е |
скута́юць |
Прошлы час |
м. |
скута́ў |
скута́лі |
ж. |
скута́ла |
н. |
скута́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
скута́й |
скута́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
скута́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ску́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ску́ты |
ску́тая |
ску́тае |
ску́тыя |
Р. |
ску́тага |
ску́тай ску́тае |
ску́тага |
ску́тых |
Д. |
ску́таму |
ску́тай |
ску́таму |
ску́тым |
В. |
ску́ты (неадуш.) ску́тага (адуш.) |
ску́тую |
ску́тае |
ску́тыя (неадуш.) ску́тых (адуш.) |
Т. |
ску́тым |
ску́тай ску́таю |
ску́тым |
ску́тымі |
М. |
ску́тым |
ску́тай |
ску́тым |
ску́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ску́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ску́ты |
ску́тая |
ску́тае |
ску́тыя |
Р. |
ску́тага |
ску́тай ску́тае |
ску́тага |
ску́тых |
Д. |
ску́таму |
ску́тай |
ску́таму |
ску́тым |
В. |
ску́ты (неадуш.) ску́тага (адуш.) |
ску́тую |
ску́тае |
ску́тыя (неадуш.) ску́тых (адуш.) |
Т. |
ску́тым |
ску́тай ску́таю |
ску́тым |
ску́тымі |
М. |
ску́тым |
ску́тай |
ску́тым |
ску́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ску́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ску́ты |
ску́тая |
ску́тае |
ску́тыя |
Р. |
ску́тага |
ску́тай ску́тае |
ску́тага |
ску́тых |
Д. |
ску́таму |
ску́тай |
ску́таму |
ску́тым |
В. |
ску́ты (неадуш.) ску́тага (адуш.) |
ску́тую |
ску́тае |
ску́тыя (неадуш.) ску́тых (адуш.) |
Т. |
ску́тым |
ску́тай ску́таю |
ску́тым |
ску́тымі |
М. |
ску́тым |
ску́тай |
ску́тым |
ску́тых |
Кароткая форма: ску́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ску́тэрны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ску́тэрны |
ску́тэрная |
ску́тэрнае |
ску́тэрныя |
Р. |
ску́тэрнага |
ску́тэрнай ску́тэрнае |
ску́тэрнага |
ску́тэрных |
Д. |
ску́тэрнаму |
ску́тэрнай |
ску́тэрнаму |
ску́тэрным |
В. |
ску́тэрны |
ску́тэрную |
ску́тэрнае |
ску́тэрныя |
Т. |
ску́тэрным |
ску́тэрнай ску́тэрнаю |
ску́тэрным |
ску́тэрнымі |
М. |
ску́тэрным |
ску́тэрнай |
ску́тэрным |
ску́тэрных |
Іншыя варыянты:
ску́тарны.
Крыніцы:
tsblm1996,
tsbm1984.
скуфе́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скуфе́йка |
скуфе́йкі |
Р. |
скуфе́йкі |
скуфе́ек |
Д. |
скуфе́йцы |
скуфе́йкам |
В. |
скуфе́йку |
скуфе́йкі |
Т. |
скуфе́йкай скуфе́йкаю |
скуфе́йкамі |
М. |
скуфе́йцы |
скуфе́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
скуфе́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
скуфе́йны |
скуфе́йная |
скуфе́йнае |
скуфе́йныя |
Р. |
скуфе́йнага |
скуфе́йнай скуфе́йнае |
скуфе́йнага |
скуфе́йных |
Д. |
скуфе́йнаму |
скуфе́йнай |
скуфе́йнаму |
скуфе́йным |
В. |
скуфе́йны (неадуш.) скуфе́йнага (адуш.) |
скуфе́йную |
скуфе́йнае |
скуфе́йныя (неадуш.) скуфе́йных (адуш.) |
Т. |
скуфе́йным |
скуфе́йнай скуфе́йнаю |
скуфе́йным |
скуфе́йнымі |
М. |
скуфе́йным |
скуфе́йнай |
скуфе́йным |
скуфе́йных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
скуф’я́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
скуф’я́ |
скуф’і́ |
Р. |
скуф’і́ |
скуфе́й |
Д. |
скуф’і́ |
скуф’я́м |
В. |
скуф’ю́ |
скуф’і́ |
Т. |
скуф’ёй скуф’ёю |
скуф’я́мі |
М. |
скуф’і́ |
скуф’я́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.