са́гавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| са́гавыя | |
| са́гавых | |
| са́гавым | |
| са́гавыя ( |
|
| са́гавымі | |
| са́гавых |
Крыніцы:
са́гавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| са́гавыя | |
| са́гавых | |
| са́гавым | |
| са́гавыя ( |
|
| са́гавымі | |
| са́гавых |
Крыніцы:
сагайда́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сагайда́к | сагайда́кі | |
| сагайда́ка | сагайда́каў | |
| сагайда́ку | сагайда́кам | |
| сагайда́к | сагайда́кі | |
| сагайда́кам | сагайда́камі | |
| сагайда́ку | сагайда́ках |
Крыніцы:
сагайда́чны
прыметнік, адносны
| сагайда́чны | сагайда́чная | сагайда́чнае | сагайда́чныя | |
| сагайда́чнага | сагайда́чнай сагайда́чнае |
сагайда́чнага | сагайда́чных | |
| сагайда́чнаму | сагайда́чнай | сагайда́чнаму | сагайда́чным | |
| сагайда́чны ( сагайда́чнага ( |
сагайда́чную | сагайда́чнае | сагайда́чныя ( сагайда́чных ( |
|
| сагайда́чным | сагайда́чнай сагайда́чнаю |
сагайда́чным | сагайда́чнымі | |
| сагайда́чным | сагайда́чнай | сагайда́чным | сагайда́чных | |
Крыніцы:
сага́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сага́н | саганы́ | |
| сагана́ | сагано́ў | |
| сагану́ | сагана́м | |
| сага́н | саганы́ | |
| сагано́м | сагана́мі | |
| сагане́ | сагана́х |
Крыніцы:
сагано́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сагано́к | саганкі́ | |
| саганка́ | саганко́ў | |
| саганку́ | саганка́м | |
| сагано́к | саганкі́ | |
| саганко́м | саганка́мі | |
| саганку́ | саганка́х |
Крыніцы:
сага́нчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сага́нчык | сага́нчыкі | |
| сага́нчыка | сага́нчыкаў | |
| сага́нчыку | сага́нчыкам | |
| сага́нчык | сага́нчыкі | |
| сага́нчыкам | сага́нчыкамі | |
| сага́нчыку | сага́нчыках |
Крыніцы:
са́гаўнік
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| са́гаўнік | |
| са́гаўніку | |
| са́гаўніку | |
| са́гаўнік | |
| са́гаўнікам | |
| са́гаўніку |
Крыніцы:
са́гаўнік
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| са́гаўнік | са́гаўнікі | |
| са́гаўніка | са́гаўнікаў | |
| са́гаўніку | са́гаўнікам | |
| са́гаўнік | са́гаўнікі | |
| са́гаўнікам | са́гаўнікамі | |
| са́гаўніку | са́гаўніках |
Крыніцы:
са́гаўнікавы
прыметнік, адносны
| са́гаўнікавы | са́гаўнікавая | са́гаўнікавае | са́гаўнікавыя | |
| са́гаўнікавага | са́гаўнікавай са́гаўнікавае |
са́гаўнікавага | са́гаўнікавых | |
| са́гаўнікаваму | са́гаўнікавай | са́гаўнікаваму | са́гаўнікавым | |
| са́гаўнікавы ( са́гаўнікавага ( |
са́гаўнікавую | са́гаўнікавае | са́гаўнікавыя ( са́гаўнікавых ( |
|
| са́гаўнікавым | са́гаўнікавай са́гаўнікаваю |
са́гаўнікавым | са́гаўнікавымі | |
| са́гаўнікавым | са́гаўнікавай | са́гаўнікавым | са́гаўнікавых | |
Крыніцы:
са́гаўнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| са́гаўнікавыя | |
| са́гаўнікавых | |
| са́гаўнікавым | |
| са́гаўнікавыя | |
| са́гаўнікавымі | |
| са́гаўнікавых |
Крыніцы: