Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

но́сьбіт

‘рэч, прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбіт но́сьбіты
Р. но́сьбіта но́сьбітаў
Д. но́сьбіту но́сьбітам
В. но́сьбіт но́сьбіты
Т. но́сьбітам но́сьбітамі
М. но́сьбіце но́сьбітах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

но́сьбітка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбітка но́сьбіткі
Р. но́сьбіткі но́сьбітак
Д. но́сьбітцы но́сьбіткам
В. но́сьбітку но́сьбітак
Т. но́сьбіткай
но́сьбіткаю
но́сьбіткамі
М. но́сьбітцы но́сьбітках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

но́сьбіцтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. но́сьбіцтва
Р. но́сьбіцтва
Д. но́сьбіцтву
В. но́сьбіцтва
Т. но́сьбіцтвам
М. но́сьбіцтве

Крыніцы: piskunou2012.

но́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́та но́ты
Р. но́ты но́т
Д. но́це но́там
В. но́ту но́ты
Т. но́тай
но́таю
но́тамі
М. но́це но́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

нотабе́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. нотабе́на нотабе́на
Р. нотабе́на нотабе́на
Д. нотабе́на нотабе́на
В. нотабе́на нотабе́на
Т. нотабе́на нотабе́на
М. нотабе́на нотабе́на

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

нотаграфі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нотаграфі́чны нотаграфі́чная нотаграфі́чнае нотаграфі́чныя
Р. нотаграфі́чнага нотаграфі́чнай
нотаграфі́чнае
нотаграфі́чнага нотаграфі́чных
Д. нотаграфі́чнаму нотаграфі́чнай нотаграфі́чнаму нотаграфі́чным
В. нотаграфі́чны (неадуш.)
нотаграфі́чнага (адуш.)
нотаграфі́чную нотаграфі́чнае нотаграфі́чныя (неадуш.)
нотаграфі́чных (адуш.)
Т. нотаграфі́чным нотаграфі́чнай
нотаграфі́чнаю
нотаграфі́чным нотаграфі́чнымі
М. нотаграфі́чным нотаграфі́чнай нотаграфі́чным нотаграфі́чных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

нотагра́фія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. нотагра́фія
Р. нотагра́фіі
Д. нотагра́фіі
В. нотагра́фію
Т. нотагра́фіяй
нотагра́фіяю
М. нотагра́фіі

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

нотадрукава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. нотадрукава́нне
Р. нотадрукава́ння
Д. нотадрукава́нню
В. нотадрукава́нне
Т. нотадрукава́ннем
М. нотадрукава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нотадрука́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нотадрука́рня нотадрука́рні
Р. нотадрука́рні нотадрука́рняў
Д. нотадрука́рні нотадрука́рням
В. нотадрука́рню нотадрука́рні
Т. нотадрука́рняй
нотадрука́рняю
нотадрука́рнямі
М. нотадрука́рні нотадрука́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нотадрука́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нотадрука́рскі нотадрука́рская нотадрука́рскае нотадрука́рскія
Р. нотадрука́рскага нотадрука́рскай
нотадрука́рскае
нотадрука́рскага нотадрука́рскіх
Д. нотадрука́рскаму нотадрука́рскай нотадрука́рскаму нотадрука́рскім
В. нотадрука́рскі (неадуш.)
нотадрука́рскага (адуш.)
нотадрука́рскую нотадрука́рскае нотадрука́рскія (неадуш.)
нотадрука́рскіх (адуш.)
Т. нотадрука́рскім нотадрука́рскай
нотадрука́рскаю
нотадрука́рскім нотадрука́рскімі
М. нотадрука́рскім нотадрука́рскай нотадрука́рскім нотадрука́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.