но́сьбіт

‘рэч, прадмет’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. но́сьбіт но́сьбіты
Р. но́сьбіта но́сьбітаў
Д. но́сьбіту но́сьбітам
В. но́сьбіт но́сьбіты
Т. но́сьбітам но́сьбітамі
М. но́сьбіце но́сьбітах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)